1984
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
шидэж хага цохив.<br />
Шүрний ягаан хагархайнууд бялуун дээр шигтгэсэн чихрэн сувд шиг шалаар нэг тарлаа. Смит<br />
энэ яасан жижигхэн, яасан жижигхэн юм байсан юм бэ гэж бодож байлаа. Смитийн ард ямар<br />
нэг зөөлхөн юм руу хүчтэй цохих чимээ гарч хэн нэгэн ёоллоо. Смитийг цагдаа шагай руу нь<br />
хүчтэй өшиглөхөд тэрээр арай л ойчсонгүй.<br />
Цагдаа Жулиягийн хэвлийн хөндий рүү гараараа чанга цохиход тэрээр шалан дээр ойчоод<br />
дөрвөн хөллөн мөлхөж амьсгаагаа авч чадахгүй байлаа. Смит хэдийвээр эргэж харж<br />
зүрхлээгүй ч гэсэн Жулиягийн том ангайчихсан ам, хувхай цагаан болчихсон царай нь<br />
нүднийх нь буланд харагдаж байна. Тэрээр өөрөө айдас хүйдэст автагдсан ч гэсэн хөөрхий<br />
бүсгүйн зовлон шаналал, боомилогдож үхэхээс арай наагуур тэевэрлэшгүй их шаналлыг<br />
биеэрээ амсаж байлаа. Тэрээр ингэж тарчлахыг мэднэ. Огт намдахгүй аюумшигтай муухай,<br />
амь тэмцсэн тарчлаан, энэ бол шаналж зовж дууссан хэрэг биш бөгөөд хамгийн чухал нь<br />
ямар ч байсан нэг амьсгаагаа авах хэрэгтэй байна! Хоёр цагдаа бүсгүйг цээж хөлнөөс нь<br />
өргөөд шуудайтай юм авч яваа юм шиг өрөөнөөс авч оддоо. Смит түүний шарлаж, муруйсан<br />
уруугаа харсан нүүр, аниастай нүд, хацар дээрх улаан нөрөөгий нь зэрэвсхэн харлаа, тэрээр<br />
түүнийг сүүлчийн удаа харлаа.<br />
Смит хөддөхгүй зогссоор байх бөгөөд одоохондоо түүнийг зодсонгүй. Түүнд элдвийн огт<br />
хэрэггүй бодол төрнө. Ноён Чаррингтоныг баривчлаа болов уу? Хашаан дотор байсан<br />
эмэггэйг яасан бол? Шээс их хурч байх чинь хачин юм даа. Хоёр гуравхан цагийн өмнө<br />
шээсэн юмсан. Задгай зуухны дээрх цагаар есөн цаг буюу 21 цаг болж байна. Гадаа гэгээтэй<br />
байна. Наймдугаар сард хорин нэгэн цагт бүрэнхий болдоггүй билүү? Жулия бид хоёр цагаа<br />
андуурсан юм уу, хагас өдөр унтчихсан юм уу, бидний 20. 30 гэж бодож байсан чинь өглөөний<br />
8. 30 болж байсан юм болов уу? Тэрээр үүнийг цааш нь бодсонгүй, сонирхол ч алга байлаа.<br />
Хонгилд хэн нэгэн хүн зөөлхөн алхсаар ирж буй чимээ гарлаа. Ноён Чаррингтоныг өрөөнд<br />
орж ирэхэд дүрэмт хар хувцастай хүмүүс чив чимээгүй боллоо. Ноён Чаррингтон ч<br />
өөрчлөгдчихжээ. Түүний харц бөөрөнхий шилний хагархай дээр тусав.<br />
“Шилний хагархайг цуглуулж ав” гэж тэрээр огцом хэллээ.<br />
Нэг цагдаа дуулгавартай нь аргагүй шилний хагархайг цуглуулж гарлаа. Гэрийн эзний<br />
Лондон хотын борчуудын ярианы аялга алга болжээ, Смит түүний дуу дөнгөж саяхан<br />
теледэлгэцнээс гарч байсныг ойлголоо. Ноён Чаррингтон нөгөөх л элэгдсэн хилэн хүрмээ<br />
өмсчихсөн байна, харин түүний бараг бууралтсан үс нь хар болчихсон, нүдний шил зүүгээгүй<br />
байна. Тэрээр Смит рүү хэн болохыг нь тогтоож байгаа юм шиг эгцлэн харснаа түүнийг<br />
анзаарахаа болив. Түүнийг таниж болох боловч тэрээр өөр хүн болчихсон байна. Түүний<br />
нуруу нь тэгшрээд бие хаа нь том болчихсон ч юм шиг харагдана. Түүний нүүр ялихгүй<br />
өөрчлөгдсөн мөртлөө тэрээр огт өөр хүн болжээ. Хар хөмсөг нь тийм ч өтгөн биш юм шиг<br />
болоод үрчлээ нь алга болж нүүр нь өөр болжээ, хамар нь хүртэл намхан болсон байна. Энэ<br />
царай бол гуч эргэм настай хүний цовоо, цэвдэг хүйтэн царай байна. Смит энэ насандаа анх<br />
удаагаа Сэтгэхүйн Цагдаагийн ажилтантай ямар ч эргэлзээгүй нүүр тулан уулзаж байна даа<br />
гэж боддоо.