1984

Цагаан халаадтай хүн эргэж харалгүй Смит рүү биш багажны хуваарь руу харж байлаа.
Тэрээр гайхамшигтай сайхан гэрэл гэгээтэй нэг километр өргөн хонгилоор тэнгэрт тултал
хэргээ хүлээн орилон өнхөрч байна, бүх хэргээ, тэрч байтугай эрүү шүүлтийн үед ч нууж
байсан хэргээ хүлээж байна, тэртэй тэргүй олны мэдэх бүхий л амьдралаа олон түмэнд ярьж
байна. Түүнтэй хамт хуягууд, мөрдөгчид, цагаан халаадтай хүн, Обрайен, Жулия, Ноён
Чаррингтон байх бөгөөд тэд мөн өнхөрөн чанга инээж байна. Ирээдүйд ирэх нэгэн
аюумшигтай юмнаас зайлж чаддаа, тэр нь тохиолдсонгүй. Бүх юм сайхан байна, бие нь
өвдөхөө зогслоо, амьдралынхаа сүүлчийн нарийн ширийн юмыг ч дэлгэчихлээ, бүгдийг нь
ойлгосон, өршөөсөн...
Тэрээр цочоод хавтгай модон орон дээрээ Обрайен өөрийнх нь дуу хоолойг дуулсан гэдэгт
итгэн өндийлөө. Обрайен байцаалт дээр ерөөсөө байгаагүй боловч тэрээр харагдахгүй байна,
ард зогсож байна гэж мэдэрч байлаа. Обрайен энэ бүхнийг удирдаж байгаа. Мань хүн
харгалзагчдыг Смит руу явуулаад тэдэнд түүний амь насыг нь хороохыг зөвшөөрөхгүй байгаа.
Обрайен хэдийд түүнийг тарчлаан орилуулах, хэдийд түүнд түр зуур амсхийх чөлөө олгох,
хэдийд түүнийг унтуулах, гарт нь хар тамхи тарихыг шийдэж байгаа. Тэрээр асуулт тавиад
хариултыг нь санал болгож байлаа. Тэр бол тарчлаан тамлагч, тэр бол өмгөөлөн хамгаалагч,
тэр бол шажны шүүгч, тэр бол анд нөхөр мөн. Смитэд нэг удаа хар тамхины зүүд дунд уу,
сэрүүн сэргэг байхад бил үү гэдгээ санахгүй байна, чихэнд нь «Санаа бүү зов. Би чамайг
нөмөр нөөлөгтөө авсан. Чамайг би долоон жил араас чинь мөрдсөн.
Эргэлт гаргах цаг боллоо. Би чамайг аварна, би чамайг төгс төгөлдөр болгоно.» гэж
шивнэлээ. Тэрээр энэ дуу хоолой бол долоон жилийн өмнө зүүдэндээ сонссон «Бид гэрэл
гэгээтэй газар уулзана» гэсэнтэй адил Обрайеных гэдэгт итгэлтэй байна.
Энэ нь байцаалтын төгсгөлд бил үү гэдгийг тэрээр санахгүй байна. Харанхуйлаад ирснээ
өөрийнх нь хэвтэж буй өрөө ч юм уу, шоронгийн өрөө ч юм уу аажмаар харагдлаа. Түүний
биеийг хэд хэдэн газар бэхлээд уячихсан, доошоо харж, хөдөлж чадахгүй хэвтэнэ. Дагзыг нь
хүртэл даруулаад боочихсон байна. Обрайен түүн рүү эгндэн хараад зогсож байна, түүнд
харамссан шинж алга. Обрайены хавагнасан нүд, хамар, уруул нь үрчлээтсэн нь доороос нь
харахад муухай, ядарсан харагдана. Тэрээр Смитийн санаж байгаагаас хөгшин харагдана.
Дөчин найм ч юм уу тавь хүрч байгаа байх гэмээр. Түүний гар дор, дээрээ бариултай нүүрэн
дээрээ тоотой дугуй хуваарь байна.
“Би чамд бид уулзах л бол энд уулзана гэж хэлсэн шүү дээ” гэж тэрээр Смитэд хэллээ.
"Тийм ээ” гэж Смит хариуллаа.
Обрайены гарын яльгүй хөдлөхийг үл тооцох юм бол гэв гэнэт Смитийн бүх бие янгинаж
эхэллээ. Бие нь аймшигтай ихээр янгинаж байна. Тэрээр юу болж буйг мэдээгүй болохоор
энэ нь аймшигтай шаналал байв, тэхдээ бие нь маш ихээр бэртэх шиг боллоо. Тэрээр бие нь
үнэхээр бэртэж байна уу аль эсвэл цахилгаан гүйдлээс болж өвдөж байна уу гэдгээ мэдэхгүй
байна. Харин биеийг нь тал тал тийш нь хүчтэй татаад хөл гарыг нь аажмаар зулгааж байна.
Өвдсөнөөсөө духанд нь хөлс чийхарч байсан ч нурууны яс л хугарчихвий гэж хамгийн их айж
байлаа. Смит шүдээ тас зууж аль болохоор дуу гаргахгүй байх гэж хичээн хамраараа