1984

гэнэт багаа авч хаяна. Үзэн ядах уур хилэн дэлбэрч гарна! Үзэн ядах уур хилэн дүрэлзэн
шатах гал мэт цээж дүүрэн оволзоно. Яг тэр агшинд буун дуу тас хийнэ, хэтэрхий оройтож,
хэтэрхий эрт гарна. Тэд нар түүний тархийг засч залруулахаасаа өмнө зад цохино.
Шийтгэгдээгүй, гэмээ хүлээгээгүй тэрсүү бодол тэдний гарт орохооргүй алсын алсад үүрд
мөнх үлдэнэ. Тэд өөрсдийн дээд зорилгодоо цоорхой нүх үүсгэнэ. Тэднийг үзэн ядсаар амь
насаа алдах нь эрх чөлөө мөн.
Тэрээр нүдээ анилаа. Энэ нь оюун ухаанаа дэгтэй болгохоос илүү хэцүү юм. Энэ бол
өөрийгөө дорд үзнэ, зэрэмдэглэнэ гэсэн үг мөн. Балиарын балиар юманд шунган орох болно
гэсэн үг юм. Хамгийн ой гутмаар, айдас хүрмээр нь юу байлаа? Их Ахын тухай бодооо. Хар
сахалтай, нүднийх нь харц чамаас хэзээ ч салдаггүй, чиний оюун ухаанд дураараа эргэлдэж
байдаг аврага том нүүр (энэ зургийг зурагт самбар дээр дандаа хардаг бөгөөд тэр нь
өргөөшөө метр юм шиг байдаг). Тэрээр үнэн хэрэг дээрээ Их Ахад хэрхэн ханддаг вэ?
Хонгилоос хүнд алхаа сонсогдлоо. Төмөр хаалга хяхтнан дуугарч онгойгоод Обрайен өрөөнд
орж ирлээ. Араас нь лаван царайтай офицер, хар хувцастай хуягууд орж ирлээ.
“Бос. Наашаа ир” гэж Обрайен хэллээ.
Смит түүний өөдөөс харж зогслоо. Обрайен хүчтэй гараараа Смитийн мөрнөөс бариад нүүр
өөд нь эгцлэн харлаа.
“Чи намайг хуурчихья гэж бодоо юу? Энэ бол тэнэг хэрэг. Номхон зогс. Над руу эгц хар” гэж
хэллээ.
Тэрээр жаахан дуугүй байснаа арай аядуухан ярьж эхэллээ.
“Чи засарч байна. Оюун ухааны хувьд бол бараг гайгүй болсон байна. Сэтгэл санааны хувьд
бол ямар ч өөрчлөлт гарсангүй. Смитээ, чи надад хэлээд аль. Харин худал хэлж болохгүй, чи
үүнийг надаас нууж чадахгүй гэдгээ мэдэж байгаа. Чи үнэндээ Их Ахад хэрхэн ханддаг вэ?”
“Би түүнийг үзэн ядна”
“Чи түүнийг үзэн яддаг юм байна. Сайн байна. Одоо чамд сүүлчийн алхмаа хийх цаг болжээ.
Чи Их Ахыг хайрлах ёстой. Түүнийг дагах нь хангалттай биш юм. Чи түүнийг хайрлах ёстой”
Обрайен Смитийн мөрнөөс гараа буулгаад түүнийг хуяг руу аяархан түлхээд:
“Зуун нэгдүгээр өрөөнд” гэх нь тэр.