Bijlage: acta-1978.pdf - Kerkrecht

Artikel 266
De praeses heropent de vergadering. Hij laat zingen Psalm 68 : 4 en 7, leest Ef. 4 : 1-16 en draagt de arbeid
van de synode aan de HERE op. Aanwezig zijn als adviseurs prof. dr. J. van Bruggen, prof. dr. L. Doekes,
prof. dr. J. Douma en prof. dr. C. Trimp.
Artikel 267
Ingekomen stukken
De praeses doet mededeling van de volgende ingekomen stukken:
1. Een brief van ds. B. Wesseling te Rotterdam, waarin deze bevestigt een telefonische mededeling, dat
hij de zaak betreffende de losmakingsgronden van de kerk te Rotterdam-Charlois ternederlegt.
Hiervan neemt de vergadering met blijdschap kennis.
2. Een brief van br. G. Keizer te Groningen inzake het vrouwenkiesrecht. Hiervan wordt kennis
genomen.
Artikel 268
De vergadering wordt geschorst voor beraad van het moderamen met commissie-voorzitters en adviseurs.
Artikel 269
Te 14 uur komt de synode weer in plenaire zitting bijeen. De praeses verzoekt te zingen Psalm 135 : 1, 2, 12.
Vervolgens heet hij als deputaten ter nadere bestudering van de materie van het vrouwenkiesrecht welkom:
ds. H. J. Begemann, ds. H. Bouma, drs. C. Bijl en prof. dr. C. Trimp. Dr. K. Deddens wordt nog
gelukgewenst met zijn verjaardag.
Artikel 270
Vrouwenkiesrecht
De praeses stelt aan de orde het rapport van deputaten ter nadere bestudering van de materie van het
vrouwenkiesrecht. Dit rapport omvat een meerderheidsrapport van vier deputaten en een minderheidsnota
van twee deputaten. Het meerderheidsrapport komt tot de conclusie, dat de uitspraak van de generale synode
van Arnhem 1930 niet langer kan gelden als een Schriftuurlijk verantwoorde en de consciënties
bevredigende beschrijving van de goede orde in de gemeente bij de verkiezing van ambtsdragers, en dat
slechts zeer gewichtige, aan de Schrift ontleende redenen de kerkeraad kunnen noodzaken de mondige
zusters der gemeente van het kieren van ambtsdragers uit te sluiten. De minderheidsnota komt tot de
conclusie, dat, al moge de uitspraak van de generale synode van Arnhem 1930 te dezer zake gebrekkig
gefundeerd en geformuleerd zijn, het besluit van deze synode wel van kracht dient te blijven.
Commissie I heeft over de onderhavige materie een uitvoerig rapport aan de synode voorgelegd. Rapporteur
is ds. H. D. van Herksen.
De commissie stelt de vergadering voor uit te spreken: 1. de conclusies van het meerderheidsrapport af te
wijzen; 2. de conclusie van de minderheidsnota te aan-vaarden en te besluiten: 'vanwege de Schriftuurlijke
eis tot zelfonderschikking van de vrouw het zgn. stemrecht niet toe te staan aan de zusters der gemeente'.
Voordat de bespreking een aanvang neemt, wijst de praeses erop, dat ook het rap-port, dat de deputaten,
benoemd door de generale synode van Hattem 1972/1973, over de onderhavige materie uitbrachten aan de
generale synode van Kampen 1975, bij de bespreking betrokken kan worden. De synode van Kampen
onthield zich van een uitspraak hierover; het rapport ligt dus nog onverkort op de tafel van de kerken. Voorts
attendeert de praeses op het belang belang, van de zaak die nu in bespreking komt.
Zij ligt gevoelig in de kerken. `Wij stellen ons voor, dat wij een goede discussie hebben vanuit de Schrift en
de kerkorde, en wij hopen, dat wij elkaar mogen ver-staan en samen verder mogen komen'.
Voor de discussie geven zich dertien sprekers op. In een eerste ronde, die thans volgt, blijkt reeds aanstonds,
dat er in de vergadering over de onderhavige materie zeer verschillend wordt gedacht. Sommige leden
betuigen hun instemming met de conclusie van de minderheidsnota en de strekking van het rapport van
commissie I, ander leden betuigen hun instemming met de voornaamste conclusies van het meerderheidsrapport.
De meeste sprekers achten de kritiek van deputaten op de formuleringen van de uitspraak
van de generale synode van Arnhem 1930 juist. Bezwaren worden ingebracht tegen de wijze, waarop het
meerderheidsrapport de gemeente bij de verkiezing accentueert, het kiezen van de gemeente `het stem geven
aan het roepen van God' noemt, en redeneert vanuit de mondigheid van de gemeente. Met betrekking tot de
minderheidsnota wordt opgemerkt, dat geen aandacht is gegeven aan de Schriftgegevens. Deputaten betogen
daarin geheel vanuit het karakter van de voorkeurstem. Verschillende sprekers oefenen ook kritiek uit op de