Bijlage: acta-1978.pdf - Kerkrecht

pericoop over de wapenrusting Gods. Zij is door de groep, die bestond uit 18 militairen, als een climax
ervaren. De jongens spraken van top. Bij de evaluatie bleek, dat de groep de cursus goed geslaagd achtte. De
sfeer was uitstekend. Productiviteit? Algemeen was de indruk: we hebben gewerkt en allemaal meegedaan.
Zelfs de meest zwijgzame van aard heeft een bijdrage geleverd. De begeleiding was als vriendelijk en soepel
ervaren. Van onze kant - namelijk Schaafsma en mij - allergemakkelijkst. Er is geen wanklank gehoord. Wel
vonden we dat er veel was losgemaakt en dat er ook veel was blijven liggen. Ook vond men dat er te weinig
vrije tijd was geweest. De vrije tijd die er was werd buiten doorgebracht in de naaste omgeving van
Beukbergen. Een vogelkenner en een natuurkenner vertelden bijv. wat er nu al in de natuur te zien en te
beleven valt. Het vogelleven gaat gewoon door, het enorme lawaai dat de Amerikanen maken ten spijt.
Verder hebben we met elkaar psalmen en gezangen gezongen, gedamd en geschaakt. Voor sporten en
voetballen was het te nat buiten. Het waren nl. regenachtige dagen. Vrijdagmorgen 12 uur precies was de
cursus afgelopen. Toen gingen we samen naar de kapel. Daar hebben we nog bijbel gelezen, gedeelten die
betrekking hebben op de vrede en de grote VREDE, psalm 72 en Openbaring 21 en 22. We zongen uit Psalm
72, baden en deden samen belijdenis van ons geloof met het apostolicum.
Om half één waren we allen aan tafel. De tafels werden geopend en gesloten met gebed en schriftlezing. Eén
van de leden van de groep ging daarbij telkens voor. We vergaderden in het koetshuis, aten in de eetzaal, aan
het terras van het hoofdgebouw gelegen; we bivakkeerden op Beukbergen misschien wat als een afgesloten
groep. Dat echter zonder enige zelfvoldaanheid of verheffing. Wel Gode dankbaar voor de ons geschonken,
ook mede door U ons geschonken, gelegenheid. En dat in deze tijd'.
In april 1977 is vanwege het G.V.I., maar mede ondertekend namens de deputaten g.v.m., de C.C.G.G. en het
G.M.V., een brief uitgegaan naar alle gereformeerde kerken in ons land. Deze brief had de volgende inhoud:
'Veel kerken kennen een contactpersoon voor militairen. Het is niet de bedoeling dat deze brief stil-
zwijgend naar hem doorgeschoven wordt. We willen graag ieder van u als predikant of ouderling persoonlijk
aanspreken. U kent de goedbedoelde vragen van een meelevend ouderling: ,,Hoe lang moet uw zoon nog in
dienst? Heeft-ie het daar naar z'n zin?"
's Zondags na kerktijd heeft de militair misschien een kort gesprek met zijn predikant. Over problemen,
zielszorg en verleiding wordt weinig gesproken. Vader en moeder kunnen zich de
militaire moeilijkheden niet erg goed indenken. Zo'n enkele keer bij predikant of ouderling gaat de
dienstplichtige niet dadelijk alles overhoop halen. Hij zal 't zelf wel allemaal uitzoeken. En zo gaan de zonen
der kerk 's maandags terug naar hun onderdeel. Daar moet hij (de soldaat) de problemen onder ogen zien.
Daar is steeds het gevaar der verleiding.
Hoe graag u hem als ambtsdrager ter zijde zou willen staan, uw mogelijkheden zijn uiteraard beperkt. Dat is
begrijpelijk. Daarom wordt uw aandacht gevestigd op de Gereformeerde Militaire Vormingsdagen in
,,Beukbergen" te Huis ter Heide. (...) Wanneer een jongen uit uw gemeente, uit uw wijk, in militaire dienst
,,onderduikt", dan zult u zich machteloos voelen. Maar als diezelfde militair later zou zeggen:
,,Vormingsdagen, nooit van gehoord", dan mag deze uitspraak u als ambtsdrager niet aanklagen. Eenvoudig,
indringend moeten de militairen en zijn ouders geattendeerd worden op deze vormingsdagen. Van u als
predikant en ouderling mag veewacht worden dat u de genoemde vormingsdata kent en dat u niet éénmaa].,
maar constant weet of die jongen uit uw gemeente, uit uw wijk, de vormingsdagen bezoekt. God heeft u als
ambtsdrager geroepen.
Broeders, wetend van eigen kleinheid, leggen we deze zaak voor u neer. Misschien zijn deze vormingsdagen
mede middel in Gods hand om het navolgend geslacht te bewaren bij Zijn Woord'.
De genoemde samenwerkende instanties hebben een duidelijke behoefte geconstateerd aan vormingsdagen
voor aanstaande militairen. Op de recrutendag van de C.C.G.G. worden altijd dezelfde vragen gesteld; de
vraagstelling blijft hetzelfde, de confrontatie wordt harder. Wat staat de militair te wachten en hoe geef je
antwoord op revolutionaire vragen? Zo'n cursus kan een band scheppen, waar je later op terug kunt vallen. Er
zal dan dieper op de vragen dienen ingegaan te worden, dan op de recrutendag gebeurt.
Hoe staat het met de vormingsdagen voor 1978? Kunnen we Beekbergen claimen voor een paar keer per
jaar? Wat verstaan we onder vorming? In feite als volgt de omschrijven: samen met de deelnemers werken
aan hun gereformeerde houding, identiteit. Daarbij komen vragen ter sprake als: dienstplicht;
dienstweigering; alternatieve dienstplicht; mag je doden?; de consequentie van verdelgingsmiddelen.
Mededelingen en verslagen worden ook steeds gepubliceerd in het blad van de C.C.G.G. 'In 's konings
dienst'.
Wat de kosten betreft, hierover is met zekerheid nog niets te zeggen. Voor de militairen zelf brengt het
deelnemen aan de cursus weinig kosten mee. Wat betreft de kosten voor de accomodatie en voor de sprekers,
daarover zal na het ontvangen van declaraties nog gesproken moeten worden door de samenwerkende
instanties. Mogelijk zal elk naar draagkracht een gedeelte bijdragen.