Bijlage: acta-1978.pdf - Kerkrecht

esluittekst heeft aangebracht. Hierna volgt nog een korte tweede ronde. De behandeling wordt opgeschort
met het oog op de etenspauze.
Artikel 348
Besluit inzake attesten gehandicapten
Nadat de synode de middag besteed heeft aan arbeid in commissoriaal verband, komt ze te 19 uur weer in
plenaire zitting bijeen. Gezongen wordt Psalm 34 : 6 en 7. Commissie II heeft inmiddels de wijzigingen in
haar voorstel schriftelijk aan de vergadering voorgelegd. Nadat nog kort over deze wijzigingen gesproken is,
wordt het voorstel van de commissie met algemene stemmen aanvaard. De broeders die lid waren van de
generale synode van Kampen 1975, blijven buiten stemming.
De praeses danks commissie II en haar rapporteur voor hun arbeid.
Het besluit van de synode luidt:
De generale synode van Groningen-Zuid 1978 heeft kennis genomen van
de ingekomen stukken met betrekking tot het besluit van de generale synode van Kampen 1975 (Acta art. 91)
over attesten van gehandicapten (Bijlage 2 sub II h 1 t/m 9, 11 t/m 19);
I. zij constateert
1. dat de generale synode van Kampen 1975 kennis nam van `een verzoek van de particuliere synode
1973 van Drenthe, een uniforme regeling tot stand te brengen voor het aanvaarden, respectievelijk
verzenden van (doop-)attesten betreffende geestelijk en/of lichamelijk gehandicapte leden der kerken,
die nog wel een ouderlijk huis hebben, doch elders in een verpleeginrichting of in een ge
zinsvervangend tehuis worden geplaatst.';
2. dat de generale synode van Kampen overwoog:
`a. dat art. 82 K.O. en de synode van Amsterdam 1936 inzake het afgeven van attesten/attestaties een
algemene regel stellen, die als zodanig dient gehandhaafd te worden;
b. dat mede door de moderne methode van opvang en verzorging in de hier-voor bedoelde
inrichtingen en tehuizen de onder a. bedoelde regel voor het onderhavige geval niet voldoende
moet worden geacht;
c. dat ten opzichte van de geestelijke en/of materiële verzorging van gehandicapte leden der kerken,
die nog wel een onderlijk huis hebben, doch elders in een verpleeginrichting of gezinsvervangend
tehuis zijn geplaatst geen uniforme regeling kan worden gegeven.';
3. dat de generale synode van Kampen heeft uitgesproken:
`I. De kerken tot welker ressort bedoelde stichtingen/tehuizen behoren, dienen niet zonder meer te
worden belast met de geestelijke en/of materiële verzorging van eerdergenoemde kerkleden in hun
ressort.
II. De geestelijke en/of materiële verzorging van deze kerkleden behoort zo-veel mogelijk te blijven
voor verantwoordelijkheid van de thuiskerk.
III. Indien de geestelijke en/of materiële verzorging vanuit de thuiskerk op bezwaren blijkt te stuiten,
zal er goed overleg tussen haar en de ontvangen-de kerk worden gepleegd, opdat deze verzorging
goede voortgang zal hebben.';
zij constateert verder
1. dat de meeste ingekomen stukken verzoeken de uitspraak van Kampen 1975 in die zin te reviseren dat
art. 82 K.O. als regel blijft gelden, wanneer gehandicapte leden der kerken elders in een
verpleeginrichting of in een gezinsvervangend tehuis worden geplaatst;
2. dat de raad van de Gereformeerde Kerk te Heerenveen voorstelt aan de uitspraken van Kampen toe te
voegen:
'IV. Dit overleg zal kunnen resulteren in het afgeven van, respectievelijk het verzenden van het attest.
Dit zal in ieder geval gebeuren als het gehandicapte lid zelf of zijn familieleden in de thuiskerk dit
verzoeken op grond van het feit, dat door de ontvangende kerk betere geestelijke verzorging kan
worden geboden.';
3. dat de raad van de Gereformeerde Kerk te Zeist op grond van praktijkervaring in `De Wijngaard' van
oordeel is `dat het zonder meer toepassen van een K.O. artikel inzake de kerkelijke positie in vele
gevallen een zeer moeilijk te verwerken aangelegenheid is voor betrokkenen';