Bijlage: acta-1978.pdf - Kerkrecht

het heiligst is. De hele uitdrukking is duidelijk een verlegenheidsvondst om de woorden 'sterv'ling' en
'zaligst' te kunnen vervangen.
De laatste vier regels betekenen ook al geen verbetering van het bestaande. In de oude versie is de 'fakkel' de
wat archaïsche weergave van de 'lamp', d.i. het Woord. De fakkel moet immers volgens deze versie
'onderrichten'. De betekenis van de 'fakkel' (het Woord) is in het gewijzigde gezang veel minder duidelijk
geworden, omdat nu ontbreekt de regel: 'dat ons uw Geest ver-lichte'.
Als geheel zijn deze vier regels wat moderner van taal, maar daardoor valt een aanvoegende wijs als 'behage'
des te meer uit de toon.
Couplet 2
Zoals reeds werd opgemerkt is dit couplet ongewijzigd gebleven behalve inzake de interpunctie. Deputaten-
Gezangen hebben evenwel in hun rapport aan de generale synode te Kampen gemeld (en dit met voorbeelden
gestaafd), dat zij aan de interpunctie veel aandacht hebben gegeven (zie Acta Kampen, pag. 350 e.v.). Nu
blijkt, dat de in de uitgave van het Gereformeerd Kerkboek voorkomende interpunctie afwijkt van die, welke
in de oude versie voorkomt, achten deputaten het onjuist dat zonder nadere verantwoording een interpunctie
zou worden gebruikt, die afwijkt van beide uitgaven.
Couplet 3
De nieuwe versie is eigenlijk een ander lied geworden, al is de gedachtengang ontleend aa t het oude. De taal
is wel iets anders, lijkt wat moderner maar blijkt dat bij nader inzien toch niet te zijn, vgl. de uitdrukkingen
'waart'. 'daaldet'. 'de last der volken', 'der mensen woon'. 'duizendvoud', "vertolken'.
Bovendien roept de nieuwe versie vragen op. Wat moet het bijv. betekenen, dat Christus de last der volken
en hun plagen in liefde omsloten houdt? Dit zijn duistere regels, die voor allerlei uitleg vatbaar zijn.
Het ene archaïsche couplet is vervangen door een ander dat aan hetzelfde euvel lijdt. maar waarvan de
betekenis veel minder duidelijk is.
Couplet 4
Ook hier komen weer archaïsche uitdrukkingen voor: 'zwaar beproefde schare', 'ten dode toe benard', 'blijde
mare'.
Wat de interpunctie betreft: achter de vierde regel is een dubbele punt geplaatst (overeenkomstig de oude
versie). Hierbij dient wel even de aandacht te worden gevestigd op hetgeen deputaten-Gezangen schreven
aan de generale synode te Kampen (zie Acta Kampen, pag. 351): 'In de uitgaven van het bestaande gezang
wordt achter de vierde regel van de vierde strofe een dubbele punt geplaatst. Wie zingt, krijgt daardoor de
indruk, dat hetgeen volgt 'in het hart geschreven moet worden' (regel 1). In de geraadpleegde uitgave van
Ten Kate's lied zelf komen deze regels echter anders over; hier geen dubbele punt maar een uitroepteken (en
dit ook ach-ter de tweede regel). Dit geeft veeleer de indruk dat het in de voorgaande strofe (3) bezongen
evangelie in het hart moet worden geschreven; de troost van de tweede helft van strofe 4 sluit daarbij aan.
Deputaten hebben dienovereenkomstig gepunctueerd': Zie daarvoor Gezang 10 : 4 in de uitgave van het
Gereformeerd Kerkboek.
Het komt deputaten onjuist voor, dat inzake de interpunctie van dit couplet zonder meer wordt voorbijgegaan
aan hetgeen deputaten-Gezangen in de uit de Acta geciteerde passage schreven.
Couplet 5
Dit couplet is in het Liedboek geschrapt; het komt voor in de Honderdnegentien gezangen. We hebben ook
hier (vgl. de opmerkingen bij couplet 3) eigenlijk weer een nieuw gedicht. Op zichzelf genomen zijn tegen
dit couplet geen overwegende bezwaren. Maar de inhoud is in andere bewoordingen eigenlijk een herhaling
van het vierde couplet en breekt zelfs in zeker opzicht de gang van het lied. Om die reden verdient het
opnemen van dit couplet geen aanbeveling.
Couplet 6
Deze versie is bijna gelijk aan de bestaande. In de eerste helft zijn een paar wijzigingen gekomen, doordat
'komen' plaats maakte voor 'verschijnen' en 'vromen' werd veranderd in 'de zijnen'. Veranderingen, die echter