Bijlage: acta-1978.pdf - Kerkrecht

enige sekte verlaten hadden (met name Wederdopers), vgl. Jansen p. 43-44. Daarmee waren de
toenmalige mogelijkheden volledig aangeduid.
Na de Afscheiding en de Doleantie en de Vereniging van 1892 komen de bepalingen van 1893,
1914 en 1927. Voor predikers uit dan bestaande kerken die niet Rooms zijn, maar ook niet
'Gereformeerd', worden aparte bepalingen gemaakt. Men meent deze niet onder te moeten
brengen in de sfeer van art. 9 (nieuwelingen), maar in die van art. 5 (beroep van dienstdoende
predikanten naar andere gemeenten). De gedachte daarbij zal geweest zijn dat zulke predikers,
al behoorden ze niet tot de Gereformeerde Kerken, toch zeker wel gereformeerd waren in de
leer en de kerkregering.
Zodoende bleven voor art. 9, materieel gezien, de volgende categorieën over: Roomse geeste
lijken, voorgangers uit sekten, en evt. niet theologisch geschoolden in het algemeen van buiten.
Laatstgenoemden vallen in feite 66k af, want als ze eenmaal lid van de kerk zijn geworden en ze
willen predikant worden, dan is er de weg van de theologische opleiding of van art. 8.
Het is uiteraard mogelijk, art. 9 zo te redigeren, dat duidelijk wordt: het gaat hier alleen nog
over Roomse geestelijken en voorgangers van sekten.
8. Depp. menen echter, dat een andere weg verkieslijker is. In aansluiting bij hun overweging
onder 2. menen ze te mogen stellen, dat toelating van predikanten uit buitenlandse kerken,
waarmee kerkelijke gemeenschap wordt onderhouden, wèl past in de sfeer van art. 5: beroep
naar een andere gemeente. Maar tevens, dat toelating van predikanten uit allerlei kerken.
waarmee géén kerkelijke gemeenschap kan bestaan, daar veel minder op zijn plaats is.
De laatstgenoemde toelating betreft toch 'nieuwelingen' in dezelfde zin als in het oude art. 9,
met deze restrictie dat er nu geen 'leken' mee bedoeld kunnen zijn maar alleen voorgangers, die
recentelijk uit een andere tot ons kwamen.
9. In art. 9 dient dan uit te komen, dat hier anderen bedoeld zijn dan in art. 5, en dat de generale
kerkelijke bepalingen. die hier van toepassing zijn, moeten worden nageleefd. Voor de
duidelijke onderscheiding van een en ander hebben depp in art. 5 de formulering voorgesteld:
predikanten die in gereformeerde kerken buiten Nederland gediend hebben.
Voorstel:
Voorgangers die zich sinds kort gevoegd hebben bij een van de kerken en daarvoor niet gediend
hebben in een kerkverband waarmee kerkelijke gemeenschap wordt onderhouden, zullen slechts met
grote voorzichtigheid tot de dienst des Woords worden toegelaten. Daarbij zullen de desbetreffende
generale kerkelijke bepalingen in acht worden genomen. Indien de classis en de deputaten van de
particuliere synode dit noodzakelijk achten, zullen zij eerst een proeftijd doormaken.
11. Artikel 10 (acta)
T. 1. Ogenschijnlijk heeft onderstaand voorstel niet alleen taalkundige, maar ook materiële
consequenties. De tussenzin 'zonder bewilliging des kerkeraads en der diakenen en met
voorweten van de classis' wordt daar niet meer gevonden.
Dr. H. Bouwman schreef over de redactie van Dordrecht:
'De woorden: "om elders een beroep aan te nemen". zoals in de Dordtsche redactie staat. zouden
tot een verkeerde voorstelling aanleiding kunnen geven Doch deze woorden beteekenen niet,
zooals wij tegenwoordig zeggen: 'een roeping aannemen', om dan later, na dimissie van
kerkeraad en classis in een andere kerk het ambt te aanvaarden, maar zij duiden aan: "de ge
meente verlaten om elders den dienst op te nemen". (Geref. Kerkrecht 1. p. 445).
Het gaat in dit artikel over het daadwerkelijk vertrek naar een andere kerk. Nadat de predikant
op grond van zijn eigen overwegingen het beroep heeft aangenomen (zoals ook wij het zeggen),
maakt hij dit aan de kerkeraad en de diakenen bekend. Dan heeft hij namelijk hun bewilliging
(onder voorkennis van de classis) nodig, om ook metterdaad de gemeente te verlaten. Deze
bewilliging krijgt concrete vorm in de 'getuigenissen zijns afscheids'. Vandaar dat geen andere
kerk hem mag ontvangen, voordat hij deze bewijstukken heeft overgelegd. Depp. menen dat dit
in hun voorstel adaequaat is weergegeven.
2 'Eens wettelijk beroepen zijnde' is overbodig in het licht van art. 3. 4 en 5. Zonder wettige