Bijlage: acta-1978.pdf - Kerkrecht

Dit woord duidt in het kerkelijke toch op een uitvoerig stuk, waarin bijv. eerst een uiteenzetting
wordt gegeven van de leer (doop, avondmaal, de ambten, enz.). Zelfs in het formulier van de
ban is dit het geval.
Bij de tucht over doopleden is dit anders. Dan wordt een mededeling gebruikt. Dan kan dit ook
beter in het artikel staan.
M. a. Depp. verduidelijken in het tweede lid, dat voor de tuchtoefening meer nodig is dan
schroomvallig nalaten van de openbare belijdenis. De opsomming van redenen bedoelde al te
zeggen, dat het één bij het ander gezien moet worden. Dit kan worden benadrukt door invoeging
van 'daarbij duidelijk laat blijken ...'.
Overigens menen depp. dat de bewoordingen zelf reeds aanwijzen, wie er bedoeld zijn. 'Hard
nekkig verwerpén van de vermaning', dat zegt men niet van iemand die telkens weer terugdeinst
voor wat hij wel als een terecht van hem gevraagde daad ziet.
b. De regeling van de procedure bij deze tucht ligt er reeds sinds de g.s. Sneek 1939 daarvoor
richtlijnen vaststelde.
Depp. achten het juist, dat er onderscheid is met de 'normale' tuchtoefening. Dit onderscheid
brengt niet mee, dat er daardoor minder zorg zou worden besteed aan afkerige doopleden. Ten
aanzien van hen geldt immers de regel, dat met uitsluiting gewacht moet worden tot het 25ste
levensjaar voltooid is: eerder worden ze niet ten volle verantwoordelijk gesteld. Alleen bij
bijzonder ergerlijke goddeloosheid wordt een uitsluiting op 21-jarige leeftijd toelaatbaar geacht.
Dit houdt in dat er jaren van gelegenheid tot vermaan zijn voorafgegaan.
Het afkondigen van de zonde zonder de naam van de zondaar te noemen in de gewone tuchtprocedure
wordt gedaan, om hem nog te sparen (enigszins verschonen): hij wordt nog niet
aangewezen. Maar in het geval van afkerige doopleden is de zaak vanzelf bekend. Ze doen geen
belijdenis, ze komen niet in de kerk en niet op catechisatie. Dat ontgaat de gemeente niet.
De motivering, dat er een 'springplank' voor hernieuwd contact zou kunnen zijn, achten depp.
niet sterk genoeg om daarvoor een extra afkondiging op te nemen. Men kan de betrokkenen ook
schriftelijk in kennis stellen van het voornemen tot de (ene) afkondiging, met daarbij het
verzoek om een gesprek én een termijn waarbinnen dat moet plaatshebben.
c. Dit artikel zegt wat er moet gebeuren als de doopleden volwassen geworden zijn. Het dient niet
om te verbieden, dat ook jongere doopleden door de ambtsdragers worden aangesproken. Dat is
er volgens depp. ook niet in te lezen.
Als ontrouw reeds bij 15 of 16 jaar openbaar wordt, zullen echter allereerst de ouders of
voogden ambtelijk worden aangesproken, al sluit dit niet uit dat de predikant of wijkouderling
ook het kind zelf tracht te bereiken. De kérkelijke behandeling van iemand moet toch inzetten
bij de aanvang van de volwassenheid.
d. Het woord formulier werd gebruikt in verband met de in het rapport-1976 (p. 15) gestelde
noodzaak, dat de mededelingen een plaats krijgen in het kerkboek. Die plaats is in het onderdeel
van de formulieren. Terwille van de eenheid in de daar gebruikte opschriften stellen depp. aan
het einde van dit rapport voor, de beide bekendmakingen samen op te nemen onder het
opschrift: Formulier van de tucht over afkerige volwassen doopleden. Dat in dit formulier geen
uiteenzetting van de leer staat achten depp. geen bezwaar, omdat dit niet altijd het geval is, zie
het formulier voor de openbare belijdenis des geloofs, en de betekenis van het woord in
kerkelijk gebruik is: 'geheel van bewoordingen waarin iets, inzonderheid een plechtige
verklaring, vervat moet zijn' (Van Dale, 10e druk).
Voorstel:
De kerkeraad zal iemand die als kind de doop heeft ontvangen, vermanen wanneer hij als volwassene
nalaat openbare belijdenis van het geloof te doen, of ook in ander opzicht zijn roeping tot nieuwe
gehoorzaamheid in Gods verbond ontrouw is.
Indien hij de vermaning van de kerkeraad hardnekkig verwerpt en daarbij duidelijk laat blijken dat hij
afkerig is van het verbond en onverschillig of zelfs vijandig staat tegenover de dienst van de Here, zal
dit met advies van de classis aan de gemeente bekend worden gemaakt. Bij de afkondiging zal de
kerkeraad zijn naam noemen en tevens een termijn stellen. De gemeente zal worden aangespoord hem
aan te spreken en voor hem te bidden.