Bijlage: acta-1978.pdf - Kerkrecht

waarheid Gods belijden en voorts in de uiterlijke inrichting en liturgische gebruiken en afspraken van
kerkregering, terwijl ze toch samenstemmen in het belijden van het Woord van God en het handhaven
van de ware leer en de bediening van de sacramenten en niet `.willen afwijken van wat Jezus Christus
als het enig Hoofd heeft verordend (vgl. art. 32 N.G.B. en art. 86 K.O.);
e. dat in contact met kerken in het buitenland, die relaties hebben met andere kerken of kerkengroepen,
met wie de Gereformeerde Kerken in Nederland geen kerkelijke correspondentie of gemeenschap
hebben, voor de vraag van het aangaan van kerkelijke gemeenschap, zowel het onder c. als onder d.
genoemde in rekening gebracht dient te worden;
f. dat de synode van Berkel en Rodenrijs 1952 de norm onder c. genoemd voor de toenmalige situatie
nader uitwerkte, toen ze overwoog: `dat het onmogelijk is correspondentie aan te gaan met een
kerkengroep, die van haar kant tegelijkertijd gemeenschap zoekt met verschillende kerkengroepen,
tussen welke onderling geen correspondentie mogelijk blijkt', maar dat voor de huidige situatie
vervanging van deze regel, met behoud van haar confessionele strekking, door nadere uitspraken
nodig is;
g. dat voor deze huidige situatie, zoals door de deputaten onder constaterende 1 omschreven, een weg
gewezen wordt door de Canadese zusterkerken in haar uitspraken over de tijdelijke relatie van
`kerkelijk contact';
is van oordeel
1. dat de door de deputaten in hun rapport voorgestelde uitspraken tot de noodzakelijke vervanging van
de `regel' van de generale synode van Berkel en Rodenrijs 1952 (Acta art. 56 overweging 3) met
behoud van haar confessionele strekking, kunnen dienen;
2. dat de uitspraken van de synode van Coaldale 1977 van de Canadese zusterkerken inzake `kerkelijk
contact' met recht kunnen dienen als regel voor tijdelijk kerkelijk contact om door middel daarvan te
komen tot kerkelijke correspondentie als kerkelijke gemeenschapsoefening;
besluit
ter vervanging van de `regel' van de generale synode van Berkel en Rodenrijs 1952 (Acta art. 56 overweging
3) de volgende uitspraken te doen:
1. kerkelijke correspondentie met buitenlandse kerken houdt in het elkaar over en weer erkennen als
zusterkerken in de Here Jezus Christus en het dienovereenkomstig oefenen van de kerkelijke
gemeenschap naar de regels voor deze correspondentie aanvaard (deze regels, Acta AmersfoortWest
I976 art. 176 worden in een bijlage vermeld);
2. het aangaan van deze correspondentie als oefening van gemeenschap wordt belemmerd, wanneer een
kerkengroep harerzijds gemeenschap onderhoudt of tot stand wil brengen met kerkengroepen in
Nederland of daarbuiten, tussen welke onderling geen kerkelijke gemeenschap mogelijk is;
3. wanneer in contact met kerken in het buitenland blijkt dat er reeds contacten zijn met de kerken,
waarmee de Gereformeerde Kerken in Nederland geen kerkelijke correspondentie of gemeenschap
hebben, dan zal steeds naar de aard van de situatie deze zaak onder de aandacht van die kerkengroep
worden gebracht;
4. als de generale synode na informatief contact en nauwgezet onderzoek ook door middel van haar
deputaten tot het oordeel komt dat deze kerken in het buitenland naar de Schriftuurlijke belijdenis van
de Heidelbergse Catechismus, Zondag 21, en de artikelen 2729 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis,
te erkennen zijn als ware kerken van de Here Jezus Christus, maar dat er voor de kerkelijke
correspondentie als oefening van kerkelijke gemeenschap nog belemmeringen zijn, met name
vanwege de relaties met andere kerkengroepen, zal zij kunnen besluiten deze kerken de voorlopige
relatie van 'kerkelijk contact' aan te bieden;
5. dit kerkelijk contact zal er vooral op gericht zijn om als kerken van de Here Jezus Christus naar Zijn
gebod elkaar aan te spreken om de belemmeringen weg te nemen en zo te komen tot de kerkelijke
gemeenschapsoefening naar de aangenomen regels van kerkelijke correspondentie;
6. dit kerkelijk contact zal naar de volgende regels worden geoefend
a. het uitwisselen van acta of notulen van elkaars generale synoden of vergaderingen (Assemblies), en
mededelingen van besluiten, handelingen of uitgaven van gemeenschappelijk belang, vooral die
betrekking hebben op de nog bestaande verschillen;
b. voortgaande schriftuurlijke of mondelinge discussie door wederzijdse deputaten om tot wegneming
van de belemmeringen van kerkelijke gemeenschapsoefening door kerkelijke correspondentie te
komen;