Bijlage: acta-1978.pdf - Kerkrecht

3. De taak van een leendocent
Zijn deputaten (zie onder 2) niet gekomen tot een exacte vaststelling van de positie van een leendocent door
een analyse van de gegeven benamingen, deze vaststelling dient vanzelfsprekend wel gegeven te worden.
Wij willen dit doen door het geven van een beschrijving van de taak van een leendocent, want hiermee raken
we meteen de kern van de zaak.
De vraag is derhalve: wat verwacht men in Korea van een leendocent, tot welke arbeid wordt hij daar
concreet geroepen?
Het juiste antwoord op deze vraag kan uiteraard alleen vanuit Korea zelf worden gegeven, en de deputaten
verkeerden - zoals reeds werd vermeld - in de gelukkige omstandigheid een
gesprek met dr S. G. Huh te hebben, die ons ook en juist op deze vraag van antwoord diende. Van dit
antwoord geven wij het volgende door:
Talen doceren, zoals daarover op de synode van Hattem is gesproken, is geen conditie. In Korea is over de
taak van een leendocent niet veel gesproken, er zijn voor allerlei vakken mensen nodig. Een leendocent zou
aanvankelijk bijvoorbeeld de eerste beginselen van het latijn, alsmede de nederlandse taal kunnen doceren.
Momenteel is aan het Seminary een vacature voor de oud-Testamentische vakken; en ook het onderwijs in de
Ambtelijke Vakken kan versterking gebruiken.
Naar het oordeel van deputaten is er in Korea voor één of meer leendocenten zeker wel een 'arbeidsveld' te
vinden en zij zouden daar zeer nuttig werk kunnen doen. Evenwel, het is ons niet duidelijk geworden, dat de
opleiding tot de dienst des Woords in Korea geen goede voortgang kan hebben, tenzij daartoe vanuit
Nederland hulp wordt verleend door de uitzending van leendocenten door de kerken. De taak van een
leendocent blijft te 'zwevend': hij kan voor alles gebruikt worden. Afgezien van de vraag of er een dergelijk
veelzijdig begaafd persoon te vinden is en ook afgezien van wat er verder in dit rapport nog ter sprake komt,
kan gesteld worden dat uitzending van een leendocent zeer wenselijk is om allerlei redenen, maar niet noodzakelijk
om de reden van het voortbestaan van het Seminary in Pusan.
4. De positie van een leendocent
Uitzending van een leendocent zeer wenselijk, doch niet noodzakelijk - oordeelden deputaten onder 3. De
volgende vraag die beantwoord moet worden, is: is uitzending ook mogelijk? Het antwoord hierop zal
gezocht moeten worden in de vaststelling van de positie van een leendocent, zijn positie zowel aan het
Seminary in Korea als ten aanzien van de kerken in Nederland.
A. Wat het eerste betreft, dr Huh was zo vriendelijk ons ook het hiervoor noodzakelijke inzicht in de aard
en de inrichting van het Seminary te Pusan te geven. Hiervan is het volgende te melden:
a. De hogeschool te Pusan is een kerkelijke school. Ze staat onder toezicht van Curatoren, van wie de
benoeming aldus is geregeld: iedere presbytery zendt één predikant en één ouderling naar dit college. Aan
de e.v. generale synode worden hun namen doorgegeven, waarna deze synode hen benoemt. Er zijn
momenteel 15 à 16 curatoren. Dit curatorium of 'Board of Trustees' houdt toezicht op de hoogleraren en
tevens op de verpleegstersschool en het ziekenhuis, die ook kerkelijk eigendom zijn. Dit curatorium
treedt ook op als rechtspersoonlijkheid bij de overheid: daartoe dienen de curatoren als leden van een
'corporation' ingeschreven te staan bij de overheid. Voor het bestuur van de hogeschool is een omvangrijk
reglement opgesteld;
b. De methode, gevolgd bij de hoogleraars benoeming, is iets anders dan in Nederland. Hier benoemt de
synode op voordracht van de curatoren, in Korea benoemt het curatorium op voordracht van 'The Senat of
Faculty'. 'The Faculty' bestaat uit alle hoogleraren, lectoren en docenten en deze handelt over academische
zaken: 'The Senat of Faculty' wordt gevormd door de hoogleraren en heeft tot taak het Seminary te
besturen. Achteraf vraagt het curatorium goedkeuring van de benoeming van een hoogleraar aan de e.v.
generale synode;
c. Aan het Seminary is een zogeheten 'college' als vooropleiding verbonden. Dit 'college' is goedgekeurd
door de overheid en wordt door deze streng gecontroleerd. De overheid dwingt niet bij de aanstelling van
docenten, maar controleert wel. Voor het Seminary is geen goed-keuring gevraagd - om vrij te kunnen
blijven. Het College, dat ook onder toezicht van de curatoren staat, is een theologisch college, waar
hoofdzakelijk filosfie, talen en pedagogie wordt gedoceerd. Na vier jaar College is men Bachelor of Arts.
Wie daarna is afgestudeerd aan het Seminary, mag B.D. (Bachelor of Divinity) achter zijn naam zetten.
Uitgaande van het feit, dat een leendocent een levenspositie aan het Seminary te Pusan ontvangt, zal de
vaststelling van deze positie aan koreaanse zijde dus als volgt moeten geschieden:
a. er heeft door de nederlandse kerken een voordracht plaats aan 'The Senate of Faculty';