Bijlage: acta-1978.pdf - Kerkrecht

Presbyterian Church besloot deze synode, met dankbaarheid deze kerk te erkennen als een ware kerk van
onze Heere Jezus Christus, zoals beleden in artikel 29 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis. Voorts werd
besloten aan de O.PC, als een tijdelijke gemeenschapsoefening met haar, aan te bieden `ecclesiastical
contact'.
Deputaten merken op, dat door dit besluit dus wordt ingevoerd een nieuwe vorm van kerkelijke
gemeenschap.
Tot nu toe kende men, zoals ook wij in Nederland, uitsluitend de kerkelijke correspondentie, inhoudend het
aanvaarden van een buitenlandse kerk als een zusterkerk, met welke men een zou zijn, ware het niet dat het
taalverschil en de geografische afstand zo'n eenheid onmogelijk maken.
Weliswaar zijn er ook wel contacten, maar deze hebben toch uitsluitend ten doel om te onderzoeken of de
kerken kunnen komen tot kerkelijke correspondentie.
Deze nieuwe vorm van kerkelijke gemeenschap is meer dan contact, minder dan kerkelijke gemeenschap.
Het laat zich verstaan, dat dit besluit van de Canadese kerken gevolgen heeft voor de gemeenschapsoefening
tussen deze kerken en de Gereformeerde Kerken in Nederland en de Free Reformed Churches of Australia.
Immers, zowel de Nederlandse als de Australische kerken hebben kerkelijke correspondentie met de
Presbyterian ChurchofKorea. De O.P.C. echter heeft geen kerkelijke correspondentie met de Presbyterian
Church of Korea, maar wel met die Presbyterian Church in Korea, van welke onze zusterkcrken in Korea
zich hebben afgescheiden (Hap Dong).
Deputaten adviseren u, het bovengenoemde onder de aandacht van de zusterkerken in Canada te brengen.
Overigens zal uw synode ook te maken krijgen met de vraag, of er naast de kerkelijke correspondentie ook
gezocht moet worden naar een vorm van gemeenschap, die niet zo ver reikt als de kerkelijke correspondentie
(zie sub 4.4.).
Concluderend kunnen deputaten ook nu de synode adviseren, de correspondentie met de zusterkerken in
Canada voort te zetten.
2.3. Korea
2.3.1. Algemeen
Overeenkomstig de instructie hebben deputaten de correspondentie met de Presbyterian Church in Korea
voortgezet. Voor deze correspondentie is bijzonder bemoeilijkend, dat er slechts enkele personen in de
Koreaanse kerken zijn, die de Engelse taal voldoende beheersen om in die taal te corresponderen.
2.3.1.1. Seminary te Busan
2.3.1.1.1. Docenten.
Opnieuw hebben de zusterkerken in Korea uw deputaten dringend verzocht om zogenaamde missionaryprofessors
te zenden. Zij deden dat in brieven telkens weer; zij stelden deze zaak ook mondeling aan de orde
in hun onderhoud met Prof. Dr. J. van Bruggen tijdens diens bezoek aan Korea.
Door het in gebruik nemen van de nieuwe gebouwen is het onderwijs sterk uitgebreid, en men heeft dan ook
voortdurend tekort aan gekwalificeerde docenten.
Daarbij hebben de deputaten in Korea zich beroepen op het besluit van de Generale Synode van Hattem,
1972-73, Acta art. 66B, welke synode van oordeel was dat het zeer wenselijk is dat deze door de Koreaanse
kerken gevraagde hulp wordt geboden. De door deze synode benoemde deputaten voor de correspondentie
met de buitenlandse kerken kregen dan ook de opdracht, niet alleen om te onderzoeken of, en zo ja in welke
weg kan worden voldaan aan dit sterk naar voren komend verlangen van de Koreaanse broederschap, maar
zelfs om, wanneer dit uitvoerbaar bleek, in dezen bemiddelend op te treden.
Deze deputaten hebben dan ook aan de Generale Synode van Kampen, 1975, uitvoerige voorstellen in dezen
gedaan, welke voorstellen in hun rapport waren opgenomen en dus aan alle kerken bekend waren gemaakt.
Niettemin overwoog deze synode, dat, aangezien de uitzending van leendocenten een nieuwe taak is van
verstrekkende betekenis en verantwoordelijkheid, die de Gereformeerde Kerken op zich zouden nemen voor
vele jaren, deze taak niet aanvaard moet worden zonder dat deze eerst aan de kerken ter nadere overweging
is aanbevolen.
Deze synode besloot daarop, een apart deputaatschap in te stellen, met de opdracht allereerst te onderzoeken
of de uitzending van leendocenten wel nodig was, Acta art. 230. Deputaten moeten opmerken, dat dit besluit
van de Kamper synode hen in grote verlegenheid heeft gebracht ten overstaan van de Koreaanse kerken. Zij
veroorloven zich dit nader te adstrueren als volgt:
De synode van Kampen deed een stap terug, vergeleken met de synode van Hattem, zonder dat daarom uit de
kerken was gevraagd, en terwijl de deputaten zelfs overeenkomstig hun opdracht met uitgewerkte voorstellen
waren gekomen en deze aan de kerken hadden gezonden. De Koreaanse kerken blijven vasthouden aan de