Bijlage: acta-1978.pdf - Kerkrecht

te lezen moet zijn, wat de synode op elk van de bezwaren te zeggen heeft en op welke gronden ze dat
zegt. Een synode is er niet om bezwaar voor bezwaar elk afzonderlijk te beantwoorden en op alle
argumenten in te gaan, maar om ze te toetsen en op grond van de resultaten van die toetsing al of niet
te besluiten tot revisie.
7. Als in de besluittekst een expliciet antwoord op bepaalde bezwaren ontbreekt, dan betekent dat niet,
dat de bezwaren in het geheel niet beantwoord en niet behandeld zijn. Het ontbreken van zulk een
gedetailleerde expliciete beantwoording van vele ingebrachte bezwaren en argumenten kan niet als een
bewijs van een ondeugdelijke behandeling worden aan-gevoerd.
8. De besluittekst in art. 362 Acta generale synode Kampen geeft geen enkele aanleiding tot de
veronderstelling, dat de synode bij het nemen van haar besluit de voor de besluitvorming belangrijke
bezwaren inzake adoptie en doop niet voor de aandacht zou hebben gehad.
9. De synode van Kampen heeft met haar besluit zoals vermeld in art. 362 van de Acta, kennelijk (vgl.
overweging 1 en 6) de bedoeling gehad het hele bij haar ingediende bezwaarschrift van ds. S. S.
Cnossen mede te behandelen en te beantwoorden.
10. De synode van Kampen kon niet op de hoogte zijn van de mening van ds. Cnossen, dat hij op elk van
zijn bezwaren een expliciet antwoord ook voelen moest krijgen. Daarom kon zij zich ook niet
verplicht voelen om tegenover hem rekenschap te geven van haar behandelingsmethode.
11. De synode van Kampen was niet verplicht tot toezending van het commissoriale werkrapport aan de
appellant; zulk een verplichting geldt slechts t.a.v. de uiteindelijke synodebesluiten, niet t.a.v.
voorbereidende werkstukken.
12. T.a.v. bepaalde onderdelen van de besluittekst in art. 362 Acta generale synode Kampen kan niet
gezegd worden dat daarin de strekking van be-paalde bezwaren van ds. Cnossen wordt omgebogen of
genegeerd, zolang niet wordt aangetoond dat de betreffende onderdelen uitsluitend ingaan op de door
deze ene appellant ingediende bezwaren.
13. Het niet expliciet beantwoorden van bepaalde formele bezwaren van ds. Cnossen tegen de besluittekst
in art. 251 Acta generale synode Kampen had voor appellant aanleiding kunnen zijn te overwegen, of
het indienen van deze bezwaren in het licht van art. 31 en/of 46 K.O. wel terzake was geweest.
14. Bij een klacht over een onjuiste en ondeugdelijke behandeling van be-zwaren mag niet verzuimd
worden aan te tonen, dat een rechte behandeling ervan door dezelfde vergadering had moeten leiden
tot een andere eind-uitspraak.
15. T.a.v. de vraag welke bezwaren expliciet in een besluittekst moeten worden verwerkt en welke niet,
zal de beslissing van de ene synode aan-zienlijk verschillen van die van de andere, zonder dat de ene
handelwijze juist en de andere onjuist genoemd kan worden.
16. De methode van behandeling en de opzet van de besluitteksten door meerdere vergaderingen dienen
in de kerken geen voorwerp van appèl en revisie te worden, tenzij daarin duidelijke en vaststaande
regels zijn geschonden.
IV. De synode is t.a.v. het onder `constateert voorts' als eerste genoemde verzoek van oordeel:
1. De appellant heeft niet aangetoond, dat de generale synode van Kampen 1975 niet serieus heeft kennis
genomen van en aandacht heeft besteed aan zijn bij haar ingediende bezwaarschrift.
2. De synode van Kampen is terecht niet expliciet ingegaan op allerlei onderdelen van het bezwaarschrift
van ds. Cnossen, die in het kader van een bezwaarschrift naar art. 31 K.O. of revisieverzoek naar art.
46 K.O. van minder belang waren.
3. Genoemde synode heeft zich in het expliciet vermelden en beantwoorden van bezwaren in de
besluittekst terecht geconcentreerd op de hoofdzaken.
4. De appellant heeft niet aangetoond, dat bepaalde voor de eindbeslissing belangrijke bezwaren uit de
Schrift en/of de kerkorde door hem ingebracht, door de synode van Kampen in de besluittekst expliciet
aan de orde hadden moeten komen vanwege hun gewicht.
5. De appellant heeft ook niet aangetoond, dat bepaalde door hem ingediende bezwaren ter synode niet
behandeld en beantwoord zijn.
6. De appellant meent ten onrechte, dat in de besluittekst nauwkeurig alle ingebrachte bezwaren moeten
worden vermeld alsmede datgene wat de synode op elk van de bezwaren te zeggen heeft. Hij meent
eveneens ten onrechte, dat, indien een synode op een bepaald punt niet expliciet in-gaat, zij dit
tegenover de bezwaarde behoort te verantwoorden.
7. De appellant klaagt ten onrechte, dat de synode van Kampen hem geen commissoriaal werkrapport
heeft toegezonden.
8. De appellant klaagt eveneens ten onrechte over een ombuiging of ook duidelijk negeren van de