Bijlage: acta-1978.pdf - Kerkrecht

van dr J. Faber en drs H. M. Ohmann tot hoogleraren aan het Theol. College te Hamilton door de
canadese zusterkerken.
6. Bijkomende bezwaren
Hoewel deputaten van mening zijn dat de aan hen voorgelegde zaak met al het vorenstaande reeds tot een
beslissing is gebracht, willen zij toch niet nalaten aandacht te vragen voor enkele bijkomende, zo men wil
praktische bezwaren tegen de uitzending van een leendocent.
a. Ofschoon naar de van dr Huh verkregen inlichtingen er in Korea geen uitspraak is gedaan over het aantal
leendocenten, gaat de voorkeur uit naar een tweetal. Dit stemt overeen met het verzoek dat uitging van
de generale synode van Seoul 1971 (zie Acta g.s. Hattem, bijlage 8, sub 2.4.3., pag. 356).
Argumenten hiervoor zijn, naar het zeggen van dr Huh: twee is beter dan één: voor twee is het
gemakkelijker samen te werken; er is ook genoeg werk voor twee.
De gedachte van deputaten is, dat het voorkeur verdient, indien tot uitzending zou worden besloten, twee
leendocenten naar Korea te zenden, opdat zij elkaar tot hulp en steun kunnen zijn in een ver, vreemd
land.
Een bezwaar is dat het nederlandse deel in het corpus docentium van het seminarie te Pusan dan wel
onevenredig groot zou worden en derhalve en via hen de invloed van de Ned. Kerken te sterk,
b. Gesteld is wel (bijv. in het rapport 'H.T.B.') dat een nederlandse leendocent Korea zou kunnen fungeren
als een soort verbindingsman tussen de koreaanse en nederlandse kerken. In deze richting sprak ook dr
Huh, toen hij als argument voor uitzending de eenheid van de kerken noemde.
Er is voor deze gedachte veel te zeggen, maar er zit ook een gevaarlijke kant aan. En wel dat een
leendocent een 'pottekijker' wordt, een nederlandse superintendent.
c. Wat het financiële onderhoud van een leendocent betreft, deputaten CBK stellen in hun
rapport aan de g.s. Kampen, dat 'zolang de Koreaanse kerken in dezen niet geheel selfsupporting zijn,
hun traktement in overleg met genoemde Board of Trustees (is: curatorium, depp.) wordt bepaald door
de Nederlandse kerken'.
Het woord 'bepaald' in het citaat zal ook betekenen 'betaald'. Maar dan is op dit punt voorzichtigheid
geboden. Indien naar de opvatting van deputaten CBK de positie van de leendocent gelijk te stellen is
met die van de predikant-hoogleraren aan de Theologische Hogeschool te Kampen zou het misschien in
de rede liggen zijn honorarium ook aan dat van laatstgenoemden gelijk te stellen. Doch zou de
leendocent op dit punt dan niet ver uitsteken boven zijn koreaanse collega's? Daarom zijn deputaten van
mening, dat deze zaak grondig zou moeten worden overwogen.
7. Voorstel
Deputaten menen met bovenstaande te hebben voldaan aan hun opdracht 'te onderzoeken of de uitzending
van leendocenten nodig is of dat op andere wijze de beoogde hulp beter kan worden geboden'. Daar hun
onderzoek negatief is uitgevallen, kunnen zij niet voldoen aan het tweede deel van hun opdracht, namelijk bij
positief onderzoek voorstellen doen over de wijze van uitzending van leendocenten en over hun positie en de
verplichtingen die de kerken daardoor op zich nemen. Integendeel, deputaten menen te moeten komen tot het
voorstel: niet te voldoen aan het herhaald verzoek van de koreaanse kerken 'twee ,,missionary professors"
(leendocenten) te zenden om te arbeiden aan het Seminary te Pusan'.
Samenvattend voeren zij hiervoor de volgende argumenten aan:
a. wat de taak van een leendocent betreft, deze is om allerlei redenen wenselijk, doch niet noodzakelijk om
de reden van het voortbestaan van de opleiding tot de dienst des Woords, zoals de wordt behartigd door
het Seminary te Pusan;
b. wat de positie van een leendocent betreft, het is niet mogelijk deze kerkelijk te regelen, omdat
aa. zijn uitzending buiten het kerkordelijk kader valt;
bb. zijn 'dubbele' positie - band aan koreaanse én nederlandse kerken - tot moeilijkheden zal leiden;
cc. er voor het punt van zijn terugzending en terugroeping geen bevredigende oplossing te vin-den is;
dd. een voor hem in te stellen nederlands curatorium, met name wanneer deputaten CBK als zodanig zouden
fungeren, een novum en zelfs een monstrum in de kerken zou zijn;
ee. de kerken niet de taak hebben om aan een instituut tot opleiding voor de dienst desWoords van een
buitenlands kerkverband een kerkelijk docent te verbinden.
c. wat de door de koreaanse kerken gevraagde hulp betreft, aan dit verzoek kan op andere wijze worden
voldaan dan door de kerkelijke uitzending van een kerkelijke leendocent: de koreaanse kerken kunnen,