Bijlage: acta-1978.pdf - Kerkrecht

met zusterkerken) of ook van 'fraternal relations' (broederlijke relaties). Dit laatste behoeft geen volle
kerkelijke gemeenschap in te houden, maar is een veel beperkter contact door briefwisseling of door
deputaten voor overleg of hulp voor beperkte doeleinden van gemeenschappelijk gemeenschappelijk
belang. Daarbij bij speelt ook de invloed van het Engelse denominationalisme een rol, dat als de
pluriformiteitsleer de pluraliteit van kerken in plaats en land naast elkaar heeft aanvaard. Dit leidt niet
alleen tot het onderhouden van relaties met haeretische kerkgroepen, die openlijk van het Woord Gods
afgeweken zijn, maar ook met schismatieke groepen, die om voor Gods Woord niet verantwoorde
redenen zich hebben afgescheiden van kerken, die de naam ware kerk niet kon worden ontzegd, beide
in strijd met de art. 27-29 N.G.B. De goede voorzichtigheid naar art. 29 N.G.B. zal niet alleen doen
letten op de uiterlijke merktekenen, maar ook op de historie, of het wettige vergaderingen van Christus
zijn. Dat is ook essentieel in de regel van Berkel.
Daarom kan uw commissie ten volle instemmen met het voorstel van deputaten, om de regel van
Berkel te vervangen in zo nauw mogelijke aansluiting aan de formulering van de generale synode van
1952 en tegelijk ook zo, dat het duidelijk is voor buitenlandse kerken. Dat weer te geven in duidelijke
en preciese Engelse termen zal een taak van de komende deputaten zijn. Uw commissie meent, dat de
Nederlandse tekst van de eerste twee punten daaraan reeds kan worden aangepast door ze aldus te doen
luiden:
1. Kerkelijke correspondentie met buitenlandse kerken houdt in het elkaar over en weer er-kennen als
zusterkerken in de Here Jezus Christus en het dienovereenkomstig oefenen van kerkelijke
gemeenschap, naar de regels voor deze correspondentie aanvaard (Generale Synode Amersfoort
1967, art. 176);
2. Het aangaan van deze correspondentie als oefening van kerkelijke gemeenschap wordt belemmerd,
wanneer een kerkengroep harerzijds gemeenschap onderhoudt of wil tot stand brengen met
kerkengroepen in Nederland of daarbuiten, tussen welke onderling geen kerkelijke gemeenschap
gelijk is
4.4. Kerkelijke gemeenschap en kerkelijk contact.
In de volgende twee punten raken de deputaten dan bijzonder die vragen, die rijzen in contacten met
kerken in het buitenland, die de naam van ware kerken niet ontzegd mag worden, hoewel zij relaties
hebben met andere kerkengroepen waarmee de gereformeerde kerken geen gemeenschap onderhouden.
De derde en vierde uitspraak die voorgesteld worden zijn erg algemeen en daardoor vaag. Dit in
tegenstelling tot de tekening van de situatie, en de vragen, hierboven gereleveerd in verband met
voortgezette deelname aan de G.O.S.
Zo de Ierse en Schotse kerken, waarvan het rapport spreekt, maar ook 'The Reformed Church in Japan'
die lid is van de G.O.S. en voorts officiële relaties onderhoudt met de Presbyterian Church in U.S.A.
(een andere dan de 'Reformed Presbyterian Church' waarmee de Koreaanse kerken relatie hebben), The
Christian Reformed Church en de Orthodox Presbyterian Church, alle in de U.S.A. Dit is al tekenend
voor de situatie van 'dubbele correspondentie' (fraternal relations of anders genoemd) op allerlei
niveau. Daarbij zal zeker, wat we over de eigen historie van de presbyteriaanse kerken in eerder
stadium opmerkten, ook voor de recente historie gelden.
De Here Christus heeft ook in de laatste eeuw zijn weg tot kerkvergadering in West en Oost, evenals
bij ons, genomen door de strijd tegen modernistische afval heen, in reformaties en vrijmakingen, zij
het met veel overgebleven zwakheden en gebreken van de vaak kleine kerkgemeenschappen.
Dan valt te begrijpen, hoe men bij een zich presenterende 'gereformeerde oecumenische synode' steun
zocht. Ook, dat de door eigen strijd heen thans naast elkaar bestaande kerken het gebod van Christus
om tot eenheid van kerkelijk samenleven te komen vaak moeizaam gehoorzamen, of door de geest van
het denominationalisme niet recht zien.
Wij denken aan onze eigen moeizame besprekingen met de Christelijke Gereformeerde Kerken.
Evenzo hebben onze Canadese zusterkerken al jaren lang samensprekingen met de Orthodox
Presbyterian Church, een kerk die door de strijd met het modernisme heen tot afscheiding gekomen is.
Deze heeft samensprekingen met de kleine Reformed Presbyterian Church, om te komen tot
ineensmelting. Maar- intussen is er, in de jongste strijd tegen het modernisme in de Verenigde
Presbyteriaanse Kerk (lid van de ACCC en de WCC) een veel grotere vrijmakingsbeweging bezig van
kerken die zich sinds 1973 verenigen in de Presbyterian Church in America. Deze is al vier maal zo
groot in aantal als de beide eerstgenoemde, die nu wachten op gelegenheid tot gezamenlijke
besprekingen. Dit doet milder en geduldiger oordelen over 'dubbele correspondentie'. Geduldig, maar
ook voorzichtig.
Want er zijn ook andere dingen. Deze Orthodox Presbyterian Church heeft de correspondentie met de