Bijlage: acta-1978.pdf - Kerkrecht

Galaten 4: 4
Jer. 33 : 15;
Jesaja 11 :1
Hebr. 7: 14
Rom. 9: 5
Hebr.2: 16; 4:
15
Matth. 1 : 23
Christus van zijn moeder menselijk vlees aangenomen heeft, belijden wij daarom
dat Hij deel gekregen heeft aan het bloed en vlees van de kinderen; dat Hij een
vrucht van Davids lendenen is zoveel het vlees aangaat, gesproten uit het geslacht
van David naar het vlees; vrucht van Maria's schoot; geboren uit een vrouw; spruit
van David; scheut uit de wortel van Isaï; gesproten uit Juda; naar afkomst uit de
Joden wat het vlees betreft; uit het geslacht van Abraham, aangezien Hij het
nageslacht van Abraham heeft aangenomen en in alle opzichten aan zijn broeders
gelijk is geworden uitgezonderd de zonde. Zo is Hij in waarheid onze Immanuel, dat
is: God met ons.
Artikel 19
(De twee naturen van Christus)
Wij geloven, dat de Persoon van de Zoon door deze ontvangenis onafscheidelijk verenigd en
verbonden is met de menselijke natuur, zodat er geen twee zonen van God en geen twee personen zijn,
maar twee naturen in één Persoon verenigd, waarbij elke natuur haar onderscheiden eigenschappen
behoudt. Evenals de goddelijke natuur altijd ongeschapen gebleven is, zonder begin van dagen of
einde van leven en hemel en aarde vervult, zo heeft ook de menselijke natuur haar eigenschappen niet
verloren, maar is schepsel gebleven, dat wel een begin van dagen heeft, een eindige natuur bezit en
alles behoudt wat bij een echt lichaam behoort. En hoewel Hij haar door zijn opstanding
onsterfelijkheid heeft gegeven, heeft Hij de echtheid van zijn menselijke natuur niet veranderd, omdat
ons behoud en onze opstanding mede van de echtheid van zijn lichaam afhangen. Maar deze twee
naturen zijn zo in één Persoon verenigd, dat zij zelfs door zijn dood niet gescheiden zijn geweest. Zo
was dus wat Hij bij zijn sterven in de handen van zijn Vader heeft overgegeven een echt menselijke
geest, die zijn lichaam verliet, maar intussen bleef de goddelijke natuur steeds met de menselijke
verenigd, zelfs toen Hij in het graf lag. De Godheid hield niet op in Hem te zijn, evenals zij in Hem
was toen Hij een klein kind was, hoewel zij zich voor een korte tijd als zodanig niet openbaarde.
Hierom belijden wij, dat Hij werkelijk God en werkelijk mens is: werkelijk God om door zijn kracht
de dood te overwinnen, werkelijk mens om voor ons te kunnen sterven overeenkomstig de zwakheid
van zijn vlees.
Artikel 20
(Gods rechtvaardigheid en barmhartigheid in Christus)
Wij geloven, dat God, die volkomen barmhartig en rechtvaardig is, zijn Zoon gezonden heeft om de
natuur, waarin de ongehoorzaamheid begaan was, aan te nemen en in haar genoeg-doening te geven en
de straf voor de zonden door zijn allerbitterst lijden en sterven te dragen. Zo heeft God zijn
rechtvaardigheid bewezen jegens zijn Zoon, toen Hij onze zonden op Hem laadde; en Hij heeft zijn
goedheid en barmhartigheid uitgestort over ons, die schuldig waren en de eeuwige verdoemenis
verdiend hadden, door in volkomen liefde zijn Zoon voor ons in de dood over te geven en Hem op te
wekken om onze rechtvaardiging, opdat wij door Hem onsterfelijkheid en het eeuwige leven zouden
hebben.
Hebr. 7: 21
Jes. 53:5, 7, 12
Psalm 69: 5 1
Artikel 21
(De voldoening door Christus)
Wij geloven, dat Jezus Christus een eeuwig Hogepriester is naar de ordening van
Melchizedek, wat God met een eed heeft bevestigd. Hij heeft
Zichzelf in onze naam voor zijn Vader gesteld om diens toorn te stillen met
volledige genoegdoening, door Zichzelf aan het kruishout te offeren en zijn kostbaar
bloed te vergieten tot reiniging van onze zonden, zoals de profeten hadden
voorzegd. Want er staat geschreven dat de straf, die ons de vrede aanbrengt, op de
Zoon van God was en dat wij door zijn striemen genezen zijn; dat Hij als een lam
ter slachting is geleid en onder de overtreders is geteld en als een misdadiger