Bijlage: acta-1978.pdf - Kerkrecht

BIJLAGE 17
RAPPORT VAN COMMISSIE III
Onderwerp: De inhoud van de correspondentie met buitenlandse kerken. (Agendum VI-a-1 sub 4
en a-3).
Rapporteur: Ds. H. J. de Vries.
1. Wat werd voorgelegd inzake de inhoud van de correspondentie
Deputaten hebben in hun rapport over de correspondentie met buitenlandse kerken, zoals ze die sinds hun
benoeming door de generale synode van Kampen 1975 behartigd hebben, een speciaal hoofdstuk over 'De
inhoud der correspondentie' geschreven. Hierin worden een vijftal onderwerpen aan de orde gesteld, die alle
raken principiële vragen inzake correspondentie of contact met buitenlandse kerken.
1.1. Het eerst komt aan de orde 'de regel van Berkel', die dubbele correspondentie uitsluit. Deputaten doen
voorstellen om deze regel te vervangen door regels die daarbij nauw aansluiten maar meer up to date
zijn.
1.2. Nu hebben intussen onze zusterkerken in Canada, die in hun samensprekingen met 'The Orthodox
Presbyterian Church' met dezelfde vragen werden geconfronteerd, besloten tot een tijdelijke relatie met
deze O.P.C., die de laatste synode van de 'Canadian Reformed Churches' 'ecclesiastical contact' heeft
genoemd. De besluiten van de synode van Coaldale, in november 1977 gehouden, bereikten onze
deputaten vlak voor het gereedmaken van hun rapport, zodat zij vroegen deze relatie van 'kerkelijk
contact' door nieuw te benoemen deputaten te doen bestuderen en aan de komende generale synode
daarover te adviseren. Inmiddels hebben de Canadese kerken bericht, dat Ds. M. van Beveren als haar
afgevaardigde ter synode hoopt te komen en onder meer ook deze zaak nader kan toelichten. Daar ook
de Acta van Coaldale-1977 juist zijn binnengekomen, meende uw commissie deze relatie van
'ecclesiastical contact' in haar bespreking te moeten betrekken. Hiertegen bleek bij de deputaten voor
zover mondeling geraadpleegd, geen bezwaar te bestaan.
1.3. Een saillant punt bij de bespreking van de inhoud van en belemmeringen voor kerkelijke
correspondentie blijkt het lidmaatschap van de Gereformeerde Oecumenische Synode (G.O.S., of
Engels R.E.S.) te zijn. Het komt dan ook op verschillende wijzen ter sprake in het rapport van de
deputaten C.B.K. en wordt in deze bespreking van uw commissie dan ook betrokken.
1.4. Om een tegenhanger te hebben tegenover de G.O.S. stellen de deputaten van de 'Free Reformed
Churches of Australia' voor om in een of andere vorm te komen tot een Gereformeerde Internationale
Synode (G.I.S.). Hierover is een rapport met een advies van onze deputaten C.B.K. ter tafel.
1.5. Ten slotte delen deputaten mee, dat hun steeds weer gebleken is, dat Engelstalige, niet door
Nederlandse immigranten geïnstitueerde kerken ons begrip 'correspondentie' voor beoefening van
kerkelijke gemeenschap met buitenlandse kerken niet kennen, maar daarbij denken aan het uitwisselen
van brieven. Deputaten stellen voor om aan het nieuwe deputaatschap op te dragen met een precieser
term in het Engels aan te geven, wat bedoeld wordt. In de Nederlandse formulering van één en ander
kan voor de overgang hiermee al vast rekening gehouden worden.
2. Aard en achtergrond van de regel van Berkel.
De generale synode van Berkel en Rodenrijs 1952 nam een besluit over een verzoek om kerkelijke
correspondentie, waarbij ze o.m. overwoog: 'dat het onmogelijk is correspondentie aan te gaan met een
kerkengroep, die van haar kant tegelijk gemeenschap zoekt met verschillende kerkengroepen, tussen welke
onderling geen correspondentie mogelijk blijkt' (Acta art. 56, overweging 3). Deze regel is geformuleerd
naar aanleiding van het verzoek van 'The Reformed Churches of Australia' om correspondentie aan te gaan
met de Gereformeerde Kerken in Nederland, terwijl ze tegelijkertijd die correspondentie was aangegaan of
zocht aan te gaan met de synodaal gereformeerde kerken en de Christelijke Gereformeerde Kerken in
Nederland, de Gereformeerde Kerken in Indonesië en de Christian Reformed Church in Amerika (de beide
laatste hadden ook correspondentie met de synodaal gereformeerde kerken hier). Daardoor werd de deviatie
van de synodaal gereformeerde kerken en de noodzaak van vrijmaking gebagatelliseerd voor Nederland
zowel als voor Australië, waar sinds 1951 'Free Reformed Churches' waren, die met de door haar vrijmaking
wettige gereformeerde kerken in Nederland correspondeerden.