Bijlage: acta-1978.pdf - Kerkrecht

generale uitspraak vereist
1.3 In een brief d.d. maart 1978 bieden br. en zr. J. Bouwmeester-v. d. Vent te Nieuwleusen (als bijlage)
afschrift van het vonnis van een Libanese rechtbank aan de synode aan, omdat dit stuk h.i. 'inzicht
(kan) geven omtrent de rechtspositie van adoptiefkinderen als bedoeld'.
1.4. Naar aanleiding van punt 1 b van het concept-agendum van deze synode (waaronder de
bovengenoemde stukken werden vermeld) deelt de raad van de Gereformeerde Kerk te Zoetermeer
(d.d. 28 maart 1978) mee, in deze materie (i.v.m. een concreet geval) advies te hebben gevraagd aan de
classis 's-Gravenhage. Deze adviseerde met de bediening van de doop te wachten tot na de adoptie
naar Nederlands recht en verwees de raad naar genoemd agendapunt van deze synode.
De raad 'zou het zeer op prijs stellen, wanneer u dit agendapunt met voorrang zoudt willen
behandelen'.
2. Ontvankelijke vragen?
De kerk te Wageningen heeft uitdrukkelijk gepoogd de volledige kerkelijke weg te bewandelen, voordat hij
de materie in de vorm van een vraag aan de synode voorlegde.
De classis Appingedam geeft in haar stuk geen blijk de particuliere synode van Groningen in de materie te
hebben willen betrekken; zij legt haar vraag zonder meer aan de generale synode voor.
Hoewel beiden dus de particuliere synode van hun ressort hebben gepasseerd, is uw commissie van oordeel,
dat hun stukken ontvankelijk zijn, en wel om tenminste twee redenen:
a. de vragen behelzen een nadere interpretatie c.q. uitbreiding van de uitspraak van de synode van Hattem
1972/73 inzake de doop van geadopteerde kinderen en behoren derhalve als zodanig op de synodetafel
thuis;
b. de vragen beogen een uniforme doopspraktijk in de kerken te handhaven c.q. te verkrijgen en zijn
derhalve naar art. 30 K.O. (2e lid) door de synode te beantwoorden.
3. Nog niet behandeld.
3.1 Het moet de vragenstellers worden toegestemd, dat de synode van Hattem de zaak van de doop van in
het buitenland geadopteerde kinderen niet expliciet in haar besluitvorming betrok. 3.1. In het algemeen
is het duidelijk, dat de synode van Hattem, wanneer zij spreekt over adoptie (zo met name in onderdeel
C van haar besluiten, Acta art. 251), het oog heeft op kinderen die volgens Nederlands recht in
Nederland zijn geadopteerd.
3.2. De zaak van in het buitenland geadopteerde kinderen kwam wel ter sprake in de nota van Prof. Dr. J.
Douma inzake het al of niet geoorloofd gebruik van de adoptiewet-1956, die als bijlage aan het
commissierapport werd toegevoegd (Nota par. 5.6; Acta Bijlage 20, blz. 532 v.). Prof. Douma noemde
daarin een in het buitenland geadopteerd kind 'naar Nederlands recht een pleegkind'.
Misschien doelde hierop een vraag uit de vergadering, 'of hetgeen (de commissie) stelde inzake het
dopen van geadopteerde kinderen ook niet consequenties moet hebben ten gunste van het dopen van
pleegkinderen'. (Acta art. 229, blz. 276). De commissie antwoordde echter, 'dat (zij) zich van een
uitspraak over het dopen van pleegkinderen onthouden heeft', en zich in haar voorstellen beperkte 'tot
hetgeen aan de synode was voorgelegd terzake van het al of niet dopen van geadopteerde kinderen'.
(Acta art. 250).
3.3. De generale synode van Kampen 1975, die een aantal revisieverzoeken inzake het besluit van de
synode van Hattem kreeg te behandelen, voegde in dat kader uiteraard geen nieuwe elementen aan de
besluitvorming toe en liet dus ook de zaak van de doop van in het buitenland geadopteerde kinderen
buiten beschouwing.
3.4. Ook in de kring van onze kerken lijkt het aantal 'buitenlandse adopties' eerder toe- dan afgenomen.
Daarom acht uw commissie het zeer wenselijk, dat de synode inzake deze materie een uitspraak doet.
Dit vooral met het oog op het handhaven c.q. verkrijgen van een uniforme doopspraktijk, die hier en
daar reeds doorbroken schijnt te zijn. Dit alles nog afgezien van de verzoeken die haar te dezer zake
bereikten.
4. Argumentatie.
Voor de materie zelf en de argumenten-pro en -contra zijn alleen de brieven van de classis Appingedam en
van de kerkeraad te Wageningen van betekenis.