Bijlage: acta-1978.pdf - Kerkrecht

In de taalkundig vernieuwde tekst willen depp. spreken van 'vermaning samen mei één of twee
getuigen' .
Voorstel:
Geheime zonden mogen niet aan de kerkeraad worden bekend gemaakt, als de zondaar na persoonlijke
broederlijke vermaning of na vermaning samen met één of twee getuigen tot berouw komt. Wanneer
iemand over een geheime zonde naar de regel van Matth. 18 is vermaand en
daaraan geen gehoor geeft, of wanneer iemand een openbare zonde gedaan heeft, zal dit aan de
kerkeraad worden meegedeeld.
74, Artikel 74 (acta)
R. Een kerkeraad meent dat iets uit het oude slot van art. 75 (vigerend) bewaard moet blijven. De
kerkeraad kan beslissen of van een schuldbelijdenis mededeling moet worden gedaan aan de
gemeente. Maar het is een zeer gevoelige zaak. Als maar iets openbaar wordt wat bedekt
moest blijven kunnen allerlei partijschappen oplaaien. Daarom is voor vacante kerken te
bepalen, dat de kerkeraad in zo'n geval het advies van de consulent moet inwinnen.
M. Depp. zijn van oordeel dat de kerkeraad als rechtsprekend college hier ten volle bevoegd is. Als er
binnen de kerkeraad verschil van mening rijst (oud art. 75), dan ligt de gang naar de consulent
geheel voor de hand gezien het artikel over de consulent, dat wordt opgenomen.
TM. Depp. zelf stuitten bij de taalkundige behandeling op een oneffenheid. Dit betreft het stadium
van openbaarheid, waarin een geheime zonde gekomen is en waarvan schuldbelijdenis wordt
gedaan.
In het artikel staat: zonde, die door verachting van de kerkelijke vermaning openbaar geworden is.
Dit houdt in dat de zonde niet alleen in die zin openbaar is, dat hij aan de kerkeraad is bekend
gemaakt, maar ook dat de kerkeraad zelf vermaand heeft en nu, na gebleken hardnekkigheid, de
zonde aan de geméénte bekend gemaakt heeft via de later in de K.O. genoemde afkondigingen. Nu
kan het geval zo zijn, dat na de eerste afkondiging het berouw volgt. De naam van de zondaar is
dan nog niet genoemd. Maar het kan ook zijn, dat de tweede of derde afkondiging reeds heeft
plaatsgehad. De zondaar is dan aan de gemeente bekend.
Ook op deze situatie van volle openbaarheid ziet de bepaling in dit artikel. Maar wanneer de zaak
al zover is, past het niet meer om de kerkeraad te laten beoordelen, óf er mededeling gedaan moet
worden van de schuldbelijdenis. Dit is dan noodzakelijk geworden.
Depp. menen daarom dat een andere formulering moet worden gegeven: 'een geheime zonde die
aan de kerkeraad moest worden meegedeeld'. Dit houdt in dat de kerkeraad zich met de zondaar
bezighoudt en dat bij bekering schuldbelijdenis ten overstaan van de kerkeraad wordt gedaan.
Maar het laat open, in welk stadium van de kerkelijke vermaning men zich bevindt: vóór elke
afkondiging aan de gemeente, of na de eerste, tweede of derde.
Daarbij past dan de bepaling, dat de kerkeraad beoordeelt of mededeling aan de gemeente al of
niet op zijn plaats is.
Voorstel:
Wanneer iemand zich bekeert van een openbare zonde of van een geheime zonde die moest worden
meegedeeld aan de kerkeraad, zal deze zijn schuldbelijdenis aanvaarden als daarbij voldoende tekenen
van berouw gezien worden.
De kerkeraad zal beoordelen of van deze schuldbelijdenis mededeling aan de gemeente gedaan moet
worden.
75, Artikel 75 (acta)
Depp. herinneren aan wat zij in hun rapport-1976 schreven onderaan p. 14. De aanduiding 'als
belijdend lid' kon vervallen.
T. Voorstel: