Toepassingsmogelijkheden van het elektronisch toezicht in het ...

HOOFDSTUK 2 – ACTOREN AAN HET WOORD
Deelnemer C:
“We moeten dan vooral een heel goed elektronisch systeem hebben, (…) we moeten gaan
naar een systeem waarbij menselijke controle in de gevangenis wordt vervangen door
elektronische controle die continu is en waarbij ook onmiddellijk kan ingegrepen worden.
Wanneer de gedetineerde, de persoon die in voorlopige hechtenis is, die onder elektronisch
toezicht wordt geplaatst, eigenlijk zijn voorwaarde niet naleeft, dan moet het systeem zo
performant zijn dat bij de minste overtreding onmiddellijk een verklikking in werking treedt
waarop onmiddellijk gevolg aan gegeven wordt. Anders denk ik dat het systeem gewoon niet
deugt en dat we er niet naar toe moeten gaan en dat we maar in de middeleeuwen moeten
blijven. (…) We moeten naar een systeem dat technisch perfect werkt en dat ook veel
mogelijkheden heeft. Een systeem eventueel met GPS. (…) Als dat systeem operationeel is,
betrouwbaar is, dan kan men ook de voorwaarden daaraan gaan koppelen, aan de
mogelijkheden van dat systeem. En als we dan zo’n systeem hebben, dan is elektronisch
toezicht als alternatief in heel veel dossiers mogelijk. (…) Met de huidige enkelbanden denk
ik dat we niet zo zeker zijn dat ze niet gemanipuleerd worden. En ook daar zou men toch op
moeten toezien dat de minste manipulatie van de enkelband of het technisch apparaat dat bij
de persoon in kwestie wordt voorzien, dat die ook een verklikking geeft.”
Deelnemer D:
“We moeten gaan naar een systeem dat geloofwaardig is. Geloofwaardig naar de
magistraten die de maatregel bevelen. Vandaag de dag, dat is mijn perceptie, is elektronisch
toezicht niet ten volle geloofwaardig omwille van het gebrek aan permanente monitoring,
omwille van de reacties die daarop kunnen volgen (…) Zeker in het kader van voorlopige
hechtenis of vervangende maatregel moet men zeer kort op de bal spelen.”
Dit is een kwestie waar er grote eensgezindheid leeft bij de deelnemers van de rondetafel.
Uit de citaten hierboven kunnen er duidelijke conclusies getrokken worden. Het is
duidelijk dat de technologie betrouwbaar moet zijn, dat er geen manipulatie van de
enkelband mogelijk is en dus dat het systeem m.a.w. ‘technisch perfect werkt’ en
performant is. Daarnaast is het van belang dat het controlesysteem geloofwaardig is, dat
er permanente controle aanwezig is en dat er meteen wordt ingegrepen wanneer er een
schending plaatsvindt (‘zeer kort op de bal spelen’). De middelen moeten ook aanwezig
zijn: genoeg personeelsleden voor de controle en voldoende enkelbanden in voorraad.
Zoals eerder al aangegeven, heeft deelnemer B heeft weinig vertrouwen in de huidige
GPS-technologie. Er worden door verschillende deelnemers ook vragen gesteld in
verband met de capaciteit. Zo stelt deelnemer D:
“De capaciteit moet in rekening gehouden worden. Onderzoeksmagistraten moeten
permanent rekening houden met politionele capaciteit. Een alternatief, daar is een bepaalde
capaciteit van, niet meer of niet minder. Bij de jeugdrechters, die hebben nu een applicatie
en die zien ‘ah daar zijn nog plaatsen vrij en daar niet’, of wat dan ook. Dus er moeten op
bepaalde momenten keuzes gemaakt worden. En er worden zoveel bandjes aangeboden en we
zullen het daarmee moeten doen. En goed, als er geen meer zijn, dan is er geen alternatief
meer, spijtig genoeg. (…) Als je elektronisch toezicht aanvaardbaar wil maken, dan moet je
permanente controle hebben, anders is het niet geloofwaardig.”
118