Toepassingsmogelijkheden van het elektronisch toezicht in het ...

Bail
AFDELING III – ENGELAND EN WALES
c. een ander goede of toereikende reden.
b) dat de openbare aanklager heeft gehandeld met de gepaste snelheid (“has acted
with all due expedition”). 119
Wanneer iemand niet in voorlopige hechtenis wordt geplaatst, maar in vrijheid wordt
gesteld met of zonder voorwaarden, wordt dit in Engeland omschreven als ‘bail’ of borg.
De Bail Act verscheen in 1976. 120 Zoals dit ook in het Belgische rechtsstelsel het geval is,
wordt elke persoon die ervan beschuldigd wordt een misdrijf te hebben gepleegd, als
onschuldig beschouwd totdat het tegendeel is bewezen. De vrijheidsberoving (opsluiting)
mag dan ook enkel onder zeer stringente voorwaarden gebeuren.
De voornaamste reden om borg af te wijzen, bestaat in het feit dat de persoon
beschuldigd wordt van een misdrijf waarop gevangenisstraf staat èn er substantiële
gronden zijn om te geloven dat: de verdachte zou vluchten; verdere misdrijven zou
plegen (terwijl onder borg); er gevaar bestaat voor collusie of intimidatie van getuigen;
het een misdaad betreft (‘indictable offence’, te behandelen door de Crown Court); of de
rechtbank ervan op de hoogte is dat de betrokkene al op borg vrij was voor een ander
misdrijf op het ogenblik dat hij het nieuwe misdrijf pleegde. 121
De rechter moet hierbij ook rekening houden met: de aard en de ernst van de inbreuk, het
karakter, de antecedenten, bindingen en gemeenschapsbanden van de beklaagde, de
geschiedenis van de beklaagde in verband met vroegere borg, en de overtuigingskracht
van het bewijsmateriaal. 122
De rechter kan borg ook weigeren:
− ter bescherming van de beklaagde;
− indien de beklaagde al een straf uitzit voor een ander misdrijf:
119 A.M. van Kalmthout, M.M. Knapen, C. Morgenstern (ed.), Pre-trial detention in the European Union,
An analysis of minimum standards in pre-trial detention and the grounds for regular review in the member
states of the EU, Nijmegen, Wolf Legal Publishers, 2009, 950.
120 Bail Act 1976 (c.63), te raadplegen op:
http://www.opsi.gov.uk/RevisedStatutes/Acts/ukpga/1976/cukpga_19760063_en_1#pb1-l1g1
121 Bail Act, Schedule I, paragraaf 2/2A: “2. The defendant need not be granted bail if the court is satisfied
that there are substantial grounds for believing that the defendant, if released on bail (whether subject to
conditions or not) would (a) fail to surrender to custody, or (b) commit an offence while on bail, or (c)
interfere with witnesses or otherwise obstruct the course of justice, whether in relation to himself or any
other person. 2A. The defendant need not be granted bail if, (a) the offence is an indictable offence or an
offence triable either way; and (b) it appears to the court that he was on bail in criminal proceedings on
the date of the offence.”
122 Bail Act, Schedule I, paragraaf 9: “In taking the decisions required by paragraph 2 [F1 or 2A] of this
Part of this Schedule, the court shall have regard to such of the following considerations as appear to it to
be relevant, that is to say—(a)the nature and seriousness of the offence or default (and the probable method
of dealing with the defendant for it),(b)the character, antecedents, associations and community ties of the
defendant,(c)the defendant’s record as respects the fulfillment of his obligations under previous grants of
bail in criminal proceedings,(d)except in the case of a defendant whose case is adjourned for inquiries or a
report, the strength of the evidence of his having committed the offence or having defaulted, as well as to
any others which appear to be relevant.”
51