Zorg tussen lidstaat en interne markt - CDA

sociale zekerheidsregels van toepassing zijn op een werknemer van het landwaarin deze werkt, ook al woont hij in een ander land. 225 Niet alle inNederland woonachtige werknemers zullen dus onder het stelsel vanvariant B vallen, terwijl inwoners uit andere lidstaten die onder het stelselvan sociale zekerheid van Nederland vallen, zich moeten kunnen aansluitenbij een organisatie die de zorgverzekering van variant B uitvoert.Vrije verkeerNu ervan uitgegaan wordt dat een sociale verzekering in de zin van variantB niet is geharmoniseerd, moet nagegaan worden of de regels van het vrijeverkeer van toepassing zijn. De diensten die de uitvoerders uit variant B verrichtenvallen onder het regime van het vrije verkeer, nu zij door de introductievan marktwerking economische activiteiten vormen (zie ook hieronderhet kopje ‘mededingingsrecht’). Deze uitvoeringsorganisaties uit variantB lijken voorts sterk op de ziekenfondsen wier beleid centraal stond in dezaken-Kohl, -Decker, -Smits en Peerbooms, -Vanbraekel en -Müller-Fauré.Zoals in paragraaf 2.1 reeds uiteen is gezet, vallen de door deze instellingenverrichte activiteiten onder het vrije verkeer. Dit betekent dat de overheidsreguleringmet betrekking tot dergelijke activiteiten, in overeenstemmingmoet zijn met de regels voor het vrije verkeer. Het vertrekpunt bij de toetsvan het Hof aan deze regels zal de bekende ‘Duphar-riedel’ zijn: de inrichtingvan de sociale zekerheid is een bevoegdheid van de lidstaten.De eis dat organisaties die niet gericht zijn op winst, niet de sociale verzekeringenmogen uitvoeren, levert een beperking van het vrije verkeer vandiensten dan wel van de vrijheid van vestiging op. Een rechtspersoon uiteen andere lidstaat met commerciële motieven kan niet de ziektekostenverzekeringaanbieden in de lidstaat, waar variant B geldt. Ook indien hij eenfiliaal wil vestigen met het oog op de uitvoering van deze verzekering is datniet mogelijk, zolang hij commerciële motieven heeft. De gerede kansbestaat echter dat deze beperking gerechtvaardigd is met een beroep op eenverdragsexceptie (volksgezondheid ex artikel 46 EG-verdrag) of op een dwingendvereiste van algemeen belang (doelstellingen van sociaal beleid). Uithet arrest-Sodemare, 226 waarin het verbod van winstoogmerk van zorgaanbieder(exploitatie van bejaardentehuizen) centraal stond, blijkt dat ‘…bij dehuidige stand van het gemeenschapsrecht een lidstaat zich in het kader vanzijn bevoegdheid om zijn stelsel van sociale zekerheid in te richten, op hetstandpunt kan stellen, dat de verwezenlijking van de doelstellingen van eenstelsel van sociale bijstand zoals in het hoofdgeding aan deZorg tussen lidstaat en interne markt105225 Zie hierover F. Pennings, Introduction to European Social Security Law, derdedruk, Den Haag, 2001, p. 69 e.v.226 Dit arrest is aangehaald in paragraaf 2.1.