Zorg tussen lidstaat en interne markt - CDA

eeks Kantelingen98sel. De verplichte aansluiting bij het stelsel van variant A leidt immers tottoegankelijkheid tot de zorg voor eenieder. Bij de toets aan de voorwaardevan evenredigheid, waaraan voldaan moet worden voor een geslaagd beroepop de excepties, zal het Hof de lidstaten waarschijnlijk een niet geringemate aan beleidsvrijheid gunnen. In het arrest-Duphar maar ook in Müller-Fauré heeft het Hof immers gesteld dat de inrichting van de sociale zekerheidsstelselstot de bevoegdheden van de lidstaten behoren. In de zakenDuphar en Müller-Fauré is bijvoorbeeld beslist dat de omvang van het verzekerdepakket bepaald wordt door de lidstaten, mits dit op non-discriminatoirewijze gebeurt. In beginsel is derhalve de kans groot dat met succes eenberoep op de excepties gedaan kan worden ter rechtvaardiging van het stelselvan variant A.Desalniettemin kunnen er problemen rijzen. Als het systeem niet naar behorenfunctioneert op een aantal terreinen is zeker goed voorstelbaar dat nietmeer aangetoond kan worden dat voldaan is aan het evenredigheidsbeginsel.In dit verband moet herinnerd worden aan het arrest-Smits enPeerbooms, waarin beslist werd dat bij intramurale zorg de beperkingen vanhet vrije dienstenverkeer niet meer gerechtvaardigd waren op het momentdat er wachtlijsten bestonden. Op dat moment kunnen de bij de publiekrechtelijkeinstanties aangeslotenen zich wenden tot bijvoorbeeld ziekenhuizenin andere lidstaten en hoeven zij niet te wachten op een behandeling inde nationale ziekenhuizen bij wie de publiekrechtelijke instanties de zorghebben ingekocht dan wel hebben geregeld. De problematiek van wachtlijstenis in variant A niet ondenkbaar, nu in het Britse systeem van NationalHealth Service overwogen wordt vanwege de problemen van de wachtlijstenconcurrentie van buitenlandse ondernemingen te introduceren. 215 Bij extramuralezorg kan zelfs met een beroep op Müller-Fauré gesteld worden datdeze aangeslotenen ook zonder het bestaan van wachtlijsten zich mogenlaten behandelen door vrije beroepsbeoefenaren in het buitenland. In ditarrest werd immers het toestemmingsvereiste voor behandelingen in eenandere lidstaat voor dit type zorg een ongeoorloofde beperking van het vrijedienstenverkeer geacht. De situatie wordt nog moeilijker, wanneer het stelselvan variant A in zeer ernstige mate tekortschiet. De vraag is dan aan deorde in hoeverre een bij dit systeem aangesloten ingezetene met een beroepop het vrije verkeer van diensten onder de aansluitplicht bij het stelsel uitkan en zich voor de ziektekosten mag laten verzekeren bij een verzekeringsmaatschappijin een andere lidstaat. Bij een ernstig tekortschietend stelselvan sociale zekerheid voor ziektekosten –bijvoorbeeld wanneer voor de meestebehandelingen in ziekenhuizen wachtlijsten bestaan, de meeste215 Zie het bericht ‘New NHS hospitals will be built, staffed and run from abroad’van 29 juni 2003 op www.telegraph.co.uk/news.