Zorg tussen lidstaat en interne markt - CDA

ginsel. 229 Er wordt op gewezen dat uit het systeem van de DerdeSchaderichtlijn voortvloeit dat aan verzekeraars geen verplichtingen (bijvoorbeeldin de vorm van bepaalde premieregulering) worden opgelegd dieertoe leiden dat zij verliezen lijden. 230 Dergelijke verplichtingen zijn waarschijnlijkin strijd met de regels voor het vrije verkeer te zijn. Bij de vormgevingvan het systeem van verevening dient dus ervoor gewaakt te wordendat ondernemingen door de wetgever in een verliesgevende positie gebrachtworden. Aan de andere kant kan uiteraard de acceptatieplicht verzekeraarsook verliezen bezorgen, daar de kans bestaat dat zij te veel verzekerden meteen slecht risico in hun klantenbestand hebben. Juist om deze nadelen tecompenseren roept de overheid een systeem van verevening in het leven.Voor een geslaagd beroep op de excepties is het met andere woorden vangroot belang dat de overheid op zorgvuldige wijze vormgeeft aan de acceptatieverplichtingen het systeem van verevening.De grootste knelpunten op het terrein van het vrije verkeer doen zich invariant B voor bij de contractering van zorgaanbieders in het kader van hetstelsel van zorg in natura. Door middel van het sluiten van zorginkoopovereenkomstenkunnen de uitvoeringsorganisaties het zorgaanbod plannen.Uit de rechtspraak van het Hof die in paragraaf 2.1 is besproken (met namede arresten-Kohll, -Decker, -Smits en -Peerbooms en Müller-Fauré) blijkt evenweldat deze planning alleen is geoorloofd voor zover het gaat om intramuralezorg. Het stelsel van zorg in natura brengt een impliciet toestemmingsvereistemet zich, daar vooral met buitenlandse zorgaanbieders geen zorginkoopovereenkomstzal worden gesloten in de praktijk, zodat een verzekerdevan zijn uitvoeringsorganisatie toestemming moet vragen voor behandelingdoor zorgaanbieders in andere lidstaten. Dit levert een beperking van hetvrije dienstenverkeer op die alleen voor intramurale zorg geoorloofd is methet oog op de noodzaak van de planning van deze zorg. Voor extramuralezorg ontbreekt deze noodzaak volgens het Hof, nu niet verwacht behoeft teworden dat veel patiënten zich zullen wenden tot vrije beroepsbeoefenarenover de grens. Dit impliceert dat een lidstaat voor de sociale verzekering vanZorg tussen lidstaat en interne markt107229 Advies inzake Europeesrechtelijke aspecten van een stelsel van ziektekostenverzekeringvan de Interdepartementale Commissie Europees recht, ICER 2001-3/31a,Den Haag, 3 april 2001, p. 43- 45.230 In considerans 24 van de Derde Schaderichtlijn, die een uitleg geeft aan artikel54 (de uitzonderingsbepaling voor ziektekostenverzekeringen) staat dat in het kadervan dit artikel de lidstaten maximumprijsvoorschriften mogen vaststellen en de verplichtingom deel te nemen aan compensatiestelsels mogen opleggen. Gezien hetgelegde verband tussen de maximumprijzen en de compensatiestelsels kan de conclusiegetrokken worden dat overheidsmaatregelen die verzekeraars dwingen verlieste maken in strijd met de richtlijn zijn.