Zorg tussen lidstaat en interne markt - CDA

Altmark 265 afkomstige voorwaarden in acht worden genomen. In de eersteplaats moeten de begunstigde ondernemingen, in casu de verzekeraars,daadwerkelijk belast zijn met het verrichten van openbare dienstverplichtingen(in casu zorgverzekeringen voor eenieder) en moeten die verplichtingenduidelijk omschreven zijn in de wet. Dit zal in de commerciële variantD niet eenvoudig zijn; de acceptatieplicht van ‘slechte risico’s’ en het aanbiedenvan verzekeringen aan ingezetenen onder de 18 jaar kunnen hierbijevenwel als vertrekpunt worden genomen. In de tweede plaats moeten deparameters op basis waarvan de compensatie wordt berekend (bijvoorbeeldop het terrein van de verevening), vooraf op objectieve en doorzichtige wijzeworden vastgesteld. In de derde plaats mag de compensatie niet hoger zijndan nodig is om de kosten van het verrichten van de openbare dienstverplichtingen,rekeninghoudend met de opbrengsten alsmede met een redelijkewinst uit de naleving van die verplichtingen, geheel of gedeeltelijk tedekken. In de vierde plaats moet, wanneer de keuze niet is gemaakt in hetkader van een openbare aanbesteding, het bedrag van de compensatie wordenvastgesteld aan de hand van de kosten die een gemiddelde ondernemingzou hebben gemaakt (rekeninghoudend met de opbrengsten en meteen redelijke winst uit de uitoefening van haar verplichtingen). Pas indienaan alle vier de voorwaarden is voldaan, kunnen de door het ‘overheidszorgfonds’gedane betalingen aan de verzekeraars ontsnappen aan de kwalificatiestaatssteun. Zoals bij de bespreking van variant C reeds naar voren isgekomen, is aanmelding van de door dit Zorgfonds te nemen maatregelenbij de Commissie in het kader van artikelen 87-89 EG-verdrag een meer veiligeweg, daar op deze wijze de Commissie in de gelegenheid gesteld wordtde eventueel als staatssteun te kwalificeren maatregelen alsnog goed te keuren.Het probleem bij foute inschatting van de criteria uit het Altmarkarrest,is dat de maatregelen alsnog als staatssteun moeten worden aangemerkten op grond van de rechtstreeks werkende blokkeringsregel moetenworden teruggevorderd door de overheid bij de begunstigde verzekeraars.Eveneens bij de bespreking van variant C is opgemerkt dat thans bij hetGerecht de zaak-British United Provident Association aanhangig is, waarinde vraag centraal staat of het Iers systeem van risicoverevening staatssteunoplevert dan wel of de krachtens dit systeem toegekende voordelen als compensatievoor de naleving van openbare dienstverplichtingen dienen te wordenbeschouwd. Het toekomstige arrest van het Gerecht kan hierover meerduidelijkheid verschaffen.Zorg tussen lidstaat en interne markt139265 Dit arrest is aangehaald in paragraaf 3.4.