Zorg tussen lidstaat en interne markt - CDA

nastreeft. 212 Voor een succesvol beroep op deze exceptie moet uiteraard voldaanworden aan het evenredigheidsvereiste. 213Het lijkt erop dat de invoering van (cq. de verplichting tot aansluiting bij)een wettelijk stelsel van verplichte verzekering getoetst dient te worden aande regels van het vrije verkeer en dat deze regels van toepassing zijn, indiensprake is van een verzekerbaar risico. Publiekrechtelijk vormgegeven en wettelijkgereguleerde stelsels van zorgverzekeringen ontsnappen derhalve nietautomatisch aan het vrije verkeer. In dit verband moet er overigens op gewezenworden dat in rechtspraak in zaken als Kohll, Decker, Smits enPeerbooms en natuurlijk Müller-Fauré door het Hof reeds meerdere malenis beslist dat medische verrichtingen diensten zijn in de zin van de regelsvoor het vrije verkeer uit het EG-verdrag, zodat hierop deze regels van toepassingzijn. Deze rechtspraak heeft ook betrekking op systemen als die vanNational Health Service en van variant A die de aanspraak voor de ingezetenenvan een lidstaat op bepaalde medische verrichtingen regelen. 214De toetsing van de publiekrechtelijke variant A aan het vrije verkeer vanmet name diensten zou als volgt kunnen verlopen. De activiteiten die depubliekrechtelijke uitvoerder verricht vallen niet onder het vrije(diensten)verkeer. De verplichting voor een ingezetene in de desbetreffendelidstaat om zich aan te sluiten bij deze uitvoeder kan daarentegen wel hieraanworden getoetst. In dit onderzoek staat immers de curatieve zorg centraal.In een lidstaat als Nederland is deze zorg thans ondergebracht in hettweede compartiment, omdat deze zorg in beginsel verzekerbaar wordtgeacht. Voorts zijn er in Nederland en in andere landen particuliere ziektekostenverzekeraarsop het terrein van de curatieve zorg actief. Hieruit kande conclusie getrokken worden dat variant A in beginsel aan de verbodenvan het vrije verkeer getoetst dient te worden. De verplichting tot aansluitingbij het stelsel van variant A levert een beperking van het vrije verkeervan diensten op, daar het voor particuliere verzekeraars in andere lidstatenniet meer mogelijk is om verzekeringen aan te bieden voor risico’s die doordit stelsel worden gedekt. De vraag is nu of er een exceptie voorhanden isdie deze beperking kan rechtvaardigen. Het antwoord is dat verschillendeexcepties uitkomst kunnen bieden: de verdragsexceptie van volksgezondheiduit artikel 46 EG-verdrag en de Rule of Reason-exceptie van het financieelevenwicht van een sociale zekerheidsstel-Zorg tussen lidstaat en interne markt97212 Zie rechtsoverwegingen 65-69 van het arrest-Freskot.213 Zie rechtsoverwegingen 70-73 van het arrest Freskot214 Zie J. Nickless, The Internal Market and the Social Nature of health Care, in: M.McKee, E. Mossialos en R. Baeten, Brussel, 2002, p. 63-69. Vergelijk in dit verband ookG. Davies, Welfare as a Service, Legal Issues of Economic Integration, 2002, p. 36 en37.