Zorg tussen lidstaat en interne markt - CDA

ding geven, gerechtvaardigd kunnen worden met een beroep op de excepties.Het evenredigheidsbeginsel speelt hierbij een belangrijke rol.Aangezien er bij variant C van meer marktwerking wordt uitgegaan dan bijvariant B, moet de overheid bij de concrete vormgeving zorgvuldig nagaanof de opgelegde verplichtingen niet verdergaande verplichtingen bevattendan noodzakelijk is. Al was het alleen maar omdat op een meer commerciëlezorgverzekeringsmarkt bepaalde commerciële particuliere verzekeraarser eerder baat bij hebben om te procederen en om het stelsel voor de rechteraan te vechten.In het kader van de behandeling van variant B is reeds opgemerkt dat eenbepaling op grond waarvan elke ingezetene van rechtswege verzekerd is,geen beperking van het vrije verkeer oplevert, zolang het voor een ingezetenemaar niet moeilijker gemaakt wordt om zich te wenden tot een verzekeraarin een andere lidstaat dan in de eigen lidstaat. In beginsel bestaan erook geen knelpunten bezien vanuit het regime van het vrije verkeer, wanneerin variant C een wettelijke verzekeringsplicht zou bestaan in plaatsvan een verzekering van rechtswege, mits uiteraard een verzekeraar uit eenandere lidstaat ook kan toetreden tot de nationale markt. In de besprekingvan variant D wordt verder ingegaan op de verzekeringsplicht.Een belangrijk onderdeel dat nog bespreking verdient, is de mogelijkheidvan zorg in natura. In variant C wordt de verzekerde de keuze gelaten te kiezenuit een systeem van restitutie of van zorg in natura. Bij de behandelingvan variant B is aan de orde geweest dat bezien vanuit het vrije verkeer eendoor de overheid opgelegd naturastelsel bepaalde problemen oplevert ophet terrein van het vrije verkeer. In variant C wordt de verplichting echterniet opgelegd door de overheid maar is hij voorwerp van overeenkomst tussende verzekeringsnemer en de verzekeraar. Dit is een horizontale relatieen de werking van de bepalingen inzake het vrije verkeer hebben slechts inbeperkte mate horizontale werking. In het arrest-Janssen t. VGZ 247 heefthet Gerechtshof Den Bosch evenwel de bepalingen inzake het vrije dienstenverkeertoegepast in een dergelijke horizontale relatie. De reden die hetGerechtshof gaf voor deze horizontale toepassing, was het aan de rechtspraakvan het Hof (van Justitie van de EG) ontleende criterium dat een particulierenige macht kan uitoefenen over een andere particulier waardoorhet door het EG-verdrag gewaarborgde recht van het vrije verkeer bemoeilijktkan worden. In casu ging het om een beperking die vastlag in de algemenevoorwaarden van de verzekeringsmaatschappij in kwestie voor verzekeringspolissen;het is voor een verzekerde niet mogelijk om te onderhande-Zorg tussen lidstaat en interne markt121247 Hof Den Bosch 19 november 2002, Janssen e.a. t. VGZ, Verkeersrecht 2003, nr.41. Dit arrest wordt besproken in J.W. van de Gronden, Vrij verkeer en zorgverzekeringen:medisch toerisme in Europa?, Verkeersrecht 2003, p. 69-75.