Zorg tussen lidstaat en interne markt - CDA

ning heeft verkregen, voor zover deze overeenkomst niet in strijd is met dewettelijke bepalingen van algemeen belang die in de Lid-Staat waar het risicois gelegen, gelden.’Artikel 28 kan beschouwd worden als een centrale bepaling in de DerdeSchaderichtlijn. Het geeft de mate van harmonisatie van de branche van deschadeverzekeringen weer. De principes van single licence en country home controlzijn op Europees niveau geregeld, terwijl de lidstaten bevoegd blijven ophet terrein van het algemeen belang. In zijn reeds aangehaalde arrest in dezaak over de Italiaanse maatregel betreffende de verplichte wettelijke aansprakelijkheidsverzekeringvoor motorvoertuigen, heeft het Hof enige duidelijkheidverschaft over de verhouding van de uitzondering van het algemeenbelang uit artikel 28 en het verbod van artikel 29 en artikel 39 DerdeSchaderichtlijn. In rechtsoverweging 31 stelt het Hof dat artikel 28 geen uitzonderingsgrondkan vormen voor de tariefsvrijheid, waarvan artikel 29 enartikel 39 van de Derde Schaderichtlijn uitgaan. Als eerste argument hiervoorgeeft het Hof dat in artikel 29 (en daarmee ook in artikel 39) zelf reedsstaat aangegeven dat goedkeuring of kennisgeving van voorgestelde tariefverhogingenalleen mogen plaatsvinden als onderdeel van een algemeenprijscontrolesysteem. In deze bepalingen zijn de afwijkingen van de tariefvrijheidvolgens het Hof reeds uitdrukkelijk opgesomd. Als tweede argumentgeeft het Hof de plaats van artikel 28 op. Deze gaat (logisch geredeneerd)vooraf aan artikel 29, die het op lidstaten rustende verbod om detariefvrijheid anders dan als een onderdeel van een algemeen prijscontrolesysteemte beperken, nadrukkelijk vastlegt. In deze redenering kan blijkbaareen uitzonderingsbepaling die volgens de logica van de nummeringvooraf gaat aan een verbodsbepaling, niet ingeroepen worden ter rechtvaardigingvan het in deze bepaling opgenomen verbod.Bij het arrest Commissie t. Italië moeten evenwel de volgende twee kanttekeningengeplaatst worden. In de eerste plaats werd in deze zaak een prijsmaatregelvan de overheid getoetst die diep ingreep in de markt, namelijkhet bevriezen van de tarieven voor motorvoertuigenverzekeringen. Niet opvoorhand is duidelijk in hoeverre nationale voorschriften die op minder vergaandewijze de tarieven reguleren, in strijd met het beginsel van de tariefsvrijheidmoeten worden geacht. In de tweede plaats lijkt het Hof dit beginselte hebben overgenomen uit de (reeds aangehaalde) Interpretatieve mededelingvan de Commissie over het vrije verkeer van diensten en het verzekeringsbedrijf.Het beginsel van tariefsvrijheid wordt door de Commissie vooralgenoemd in de context van de motorrijtuigenverzekering; 94 dit was ookZorg tussen lidstaat en interne markt5394 Zie paragraaf 3 kopje c ‘De verplichte bonus/malusgraad met betrekking tot depremies voor de verplichte motorrijtuigenverzekering’ van de Interpretatieve mededelingvan de Commissie.