Zorg tussen lidstaat en interne markt - CDA

eeks Kantelingen56tieplicht en een verplichting tot vereveningen, mag stellen aan deze verzekering,hetgeen de toegankelijkheid tot de zorg voor eenieder in gevaar brengt.In de tweede plaats kan betoogd worden dat een ruime interpretatie rechtdoet aan het bijzondere karakter van een particuliere ziektekostenverzekering.In de reeds aangehaalde zaak-Smits en -Peerbooms bleek dat het Hofin het kader van de toets aan de regels van het vrije dienstenverkeer rekeningwilde houden met het bijzondere karakter van de ziekenhuiszorg.Hieraan kan worden toegevoegd dat het Hof richtlijnen interpreteert metinachtneming van de zogenoemde integratiebeginselen uit het EG-verdrag.In de zaak-Concordia 98 legde het Hof een aanbestedingsrichtlijn uit tegende achtergrond van artikel 6 EG-verdrag, op grond waarvan de eisen vanmilieubescherming moeten worden geïntegreerd in het beleid van de EG ende uitvoering ervan. Artikel 152 lid 1 EG-verdrag bepaalt, zoals reeds naarvoren kwam, dat het optreden van de EG wordt gekenmerkt door een hoogniveau van bescherming van de menselijke gezondheid. Een ruime interpretatievan artikel 54 Derde Schaderichtlijn lijkt in overeenstemming te zijnmet dit integratiebeginsel op het terrein van de volksgezondheid.In de Interpretatieve mededeling die de Commissie met betrekking tot deDerde Schaderichtlijn heeft vastgesteld, wordt ook ingegaan op artikel 54.De Commissie betoogt in deze mededeling dat bij de uitleg van het begrip‘algemeen belang’ uit de Derde schaderichtlijn de jurisprudentie van hetHof als leidraad moet worden genomen. In de Interpretatieve mededelingwordt artikel 54 als voorbeeld genoemd van een algemeen belangbepalinguit de Derde Schaderichtlijn. De Commissie erkent dat het begrip algemeenbelang niet is gedefinieerd in de Derde Schaderichtlijn, maar geeft als redenhiervoor dat dit begrip moet worden beschouwd als een op de rechtspraakvan het Hof gebaseerde constructie die open is en niet definitief vaststaat.Met name wordt verwezen naar de rechtspraak van het Hof over de bepalingeninzake het vrije verkeer. Het lijkt erop dat in de visie van de Commissiede uitzonderingsbepalingen uit de Derde Schaderichtlijn en de excepties uithet vrije verkeer samenvallen. Een beperkte en letterlijke interpretatie vaneen bepaling als artikel 54 Derde Schaderichtlijn lijkt de Commissie nietvoor te staan. Opgemerkt moet evenwel worden dat de Commissie stelt dathet begrip algemeen belang als uitzonderingsbepaling restrictief moet wordenuitgelegd, hoewel de ratio van deze opmerking, zo wordt uitdrukkelijkdoor haar gesteld, gelegen is in het voorkomen van misbruik (doordat er tevaak een beroep wordt gedaan op uitzonderingsbepalingen met het oog opniet-legitieme doelstellingen).Uiteindelijk heeft niet de Commissie maar het Hof het laatste woord bij deinterpretatie van artikel 54 Derde Schaderichtlijn. Uit bovenstaande blijkt98 Zaak C-513/99, Concordia, Jur. 2002, p. I-7213.