Zorg tussen lidstaat en interne markt - CDA

variant C reeds naar voren kwam, dat bepaalde nationale wettelijke bepalingengeoorloofd zijn. De centrale vraag bij de toets aan artikel 54 is dan ofdeze nationale wettelijke bepalingen noodzakelijk zijn met het oog op debescherming van het algemeen belang. In considerans 24 van de DerdeSchaderichtlijn wordt een aantal voorbeelden van nationale voorschriftengenoemd die gerechtvaardigd kunnen worden met een beroep op artikel 54.Zoals echter bij de bespreking van variant C reeds opgemerkt is, moet dezeopsomming niet als limitatief worden beschouwd, nu artikel 54 in zulkealgemene bewoordingen (de bescherming van het algemeen belang) isgesteld. Wat de acceptatieplicht betreft, kan worden opgemerkt dat een dergelijkeverplichting als de keerzijde van de medaille van het in considerans24 genoemde verbod van beperkingen tot de toegang beschouwd kan worden.Het verbod op premiedifferentiatie, bepaalde premieregulering en deverplichting van premieverevening kunnen vallen in de categorie voorschriftenvoor uniforme tarifering naar soort overeenkomst danwel ondermaximumpremievoorschriften, welke beide categorieën eveneens in considerans24 genoemd worden. De tarieven mogen verschillen naar eigen risico,hetgeen beschouwd kan worden als tarifering naar soort overeenkomst,waarvan in variant D ook sprake is vanwege het bestaan van pakketten metstandaard, minimum en uitgebreide dekking naast elkaar. Ten aanzien vande premieverevening moet opgemerkt worden dat deze ook gekwalificeerdzou kunnen worden als een deelname aan een compensatiestelsel, waarvanook sprake is in considerans 24. Dit vereveningstelsel beoogt immers denadelen te compenseren die het gevolg zijn van een acceptatieverplichting.Tevens wordt in considerans 24 gerept van de verplichting een standaardovereenkomstaan te bieden; deze verplichting komt ook voor in variant D,waarin de verzekeraar verplicht is een standaardverzekering aan te bieden.Nogmaals, waar het uiteindelijk om gaat bij de toets aan artikel 54 DerdeSchaderichtlijn ingeval van een brede interpretatie, is niet of de desbetreffendenationale wettelijk bepalingen worden genoemd in het voorbeeldlijstjevan considerans 24 maar of ze noodzakelijk zijn ter bescherming vanhet algemeen belang. De toets aan het evenredigheidbeginsel is derhalvevan groot belang. Het voordeel van variant D boven dat van variant C is datde beperkingen die aan de verzekeraars worden opgelegd, minder ver gaan.De verevening vindt alleen plaats op grond van bepaalde objectieve kenmerken,de acceptatieplicht is geclausuleerd, er kunnen verschillende verzekeringspakkettenworden aangeboden (standaard, minimum en uitgebreid) ener bestaan verschillende modaliteiten ten aanzien van het eigen risico. Denationale regulering van variant D geeft de zorgverzekeraars derhalve enigeflexibiliteit in de bedrijfsvoering. Dit maakt het stelsel minder kwetsbaar inde toets aan het evenredigheidsbeginsel: het is bijvoorbeeld makkelijker danbij variant C te beargumenteren dat de aan de verzekeraars opgelegdeZorg tussen lidstaat en interne markt129