Zorg tussen lidstaat en interne markt - CDA

eeks Kantelingen146grote rol speelt, een vereveningsfonds wordt opgericht, dat beheerd wordtdoor de overheid. De door dit vereveningsfonds uitgekeerde gelden lopeneveneens grote kans de kwalificatie staatssteun te krijgen.Zoals eveneens meerdere malen aan de orde is geweest, kunnen op tweemanieren de problemen die verband houden met het staatssteunregime,worden opgelost. In de eerst plaats kan getracht worden te profiteren van demogelijkheden die het recente arrest-Altmark biedt. Hierbij moet, zoalsreeds meerdere malen uiteengezet is, aan de volgende voorwaarden wordenvoldaan. Ten eerste moeten de begunstigde ondernemingen, in casu demaatschappelijke ondernemingen, daadwerkelijk belast zijn met het verrichtenvan openbare dienstverplichtingen (in casu zorgverzekeringen vooreenieder) en moeten die verplichtingen duidelijk omschreven zijn in de wet.Een dergelijk betoog is waarschijnlijk voor maatschappelijke ondernemingen(in tegenstelling tot de verzekeraars van de meer commerciële variant D)goed te onderbouwen. Een belangrijke rol in de argumentatie zal ongetwijfeldspelen dat door de activiteiten van de maatschappelijke ondernemingende toegankelijkheid tot de zorg voor eenieder gewaarborgd is, omdat ookslechte risico’s worden geaccepteerd. Ten tweede moeten de parameters opbasis waarvan de compensatie wordt berekend (bijvoorbeeld op het terreinvan de verevening), vooraf op objectieve en doorzichtige wijze worden vastgesteld.Ten derde mag de compensatie niet hoger zijn dan nodig is om dekosten van het verrichten van de openbare dienstverplichtingen, rekeninghoudendmet de opbrengsten alsmede met een redelijke winst uit de nalevingvan die verplichtingen, geheel of gedeeltelijk te dekken. In dit verbandmoet ook gewezen worden op de reeds aangehaalde zaak-British UnitedProvident Association, die thans bij het Gerecht aanhangig is. De uitkomstvan deze zaak is ook van belang voor de vraag in hoeverre variant E elementenvan staatssteun bevat. Wanneer de overheid mocht besluiten aan demaatschappelijke ondernemingen bepaalde fiscale voordelen toe te kennen,bijvoorbeeld in de vorm van een vrijstelling van de winstbelasting, danbestaat de gerede kans dat compensaties hoger zijn dan noodzakelijk. Hetbelastinginstrument is immers geen middel om per onderneming op nauwkeurigewijze vast te stellen of de gemaakte kosten gedekt zijn. Ten vierdemoet, wanneer de keuze niet is gemaakt in het kader van een openbare aanbesteding,het bedrag van de compensatie worden vastgesteld aan de handvan de kosten die een gemiddelde onderneming zou hebben gemaakt (rekeninghoudend met de opbrengsten en met een redelijke winst uit de uitoefeningvan haar verplichtingen). Pas indien aan alle vier de voorwaarden isvoldaan, kunnen de door overheid toegekende financiële voordelen en debetalingen uitgekeerd door het vereveningsfonds dat beheerd wordt door deoverheid, niet als staatssteun worden beschouwd. Zeker wanneer de maatschappelijkeondernemingen voordelen krijgen uit twee overheidsbronnen,