Zorg tussen lidstaat en interne markt - CDA

eeks Kantelingen62recente arrest-Müller-Fauré heeft het Hof, zoals hierboven al aan de ordekwam, zelfs enige beschouwingen gewijd aan de verhouding tussen het vrijeverkeer en een systeem van National Health Service. Ter rechtvaardiging vandeze werkwijze heeft het Hof gewezen op de Sociale Zekerheidsverordeningdie ook belangrijke randvoorwaarden voor de (publiekrechtelijke) zorgstelselsbevat.In het EG-recht, zeker ook in de rechtspraak van het Hof, zijn evenwel voorzieningeningebouwd, waarin rekening wordt gehouden met het specifiekekarakter van de zorgsector. Het nadeel van de voortschrijdende Europeseintegratie in de zorg door middel van de toepassing van de regels van deinterne markt is dat deze integratie gepaard gaat met een sterke liberaliseringstendens.Bepaalde correcties die noodzakelijk zijn met het oog op hetfalen van bepaalde zorgmarkten en die daarom zijn vastgelegd in de nationalewetgeving van de lidstaten, kunnen dan sneuvelen. De ‘scherpe kanten’van deze liberaliseringtendens kunnen worden ondervangen door de excepties.Naast de verdragsrechtelijke excepties die specifiek op de volksgezondheidzijn toegespitst (bijvoorbeeld de artikelen 30 en 46 EG-verdrag) erkenthet Hof sinds de arresten-Kohll en -Decker de Rule of Reason van het financieelevenwicht van het sociaal zekerheidsstelsel (waaronder een sociaalzorgverzekeringsstelsel). Voor zorgverzekeringen is dit een belangrijke exceptiegebleken. Bepaalde beperkingen van het vrije verkeer van diensten werdendoor het Hof aanvaardbaar geacht op grond van deze uitzondering, voorzover het ging om intramurale zorg. Ook in de Derde Schaderichtlijn is eenuitzonderingsbepaling opgenomen voor ziektekostenverzekeringen. Deinterpretatie hiervan levert echter grote problemen op. De communautairewetgever, die met de vaststelling van deze richtlijn een belangrijk toetsingskadervoor schadeverzekeringen in Europa heeft opgesteld, lijkt in onvoldoendemate de verhoudingen tussen verzekeringen en zorg te hebben doordacht.114 Bij de invoering van stelsels, waarin particuliere ziektekostenverzekeringeneen belangrijke rol spelen, kan deze onduidelijkheid moeilijk op telossen problemen veroorzaken.114 Zie in dit verband J.W. van de Gronden, Een Vierde Schaderichtlijn! Postscriptumbij Den Exter, Christen Democratische Verkenningen, 2002/11 en 12, p. 47.