Zorg tussen lidstaat en interne markt - CDA

eeks Kantelingen106orde is, noodzakelijkerwijs inhoudt, dat de toelating tot dit stelsel van particuliereaanbieders als verleners van diensten van sociale bijstand gebondendient te zijn aan de voorwaarde, dat zij geen winstoogmerk hebben.’ 227Aangezien een uitvoeringsorganisatie van een sociale verzekering in de zinvan variant B ook geacht moet worden ‘sociale bijstand’ te verlenen, kunnenlidstaten waarschijnlijk ook aan een dergelijke organisatie de eis van hetontbreken van een winstoogmerk stellen. Een beroep op een exceptie moetevenwel in overeenstemming zijn met het evenredigheidsbeginsel. Dit betekentdat de nationale vormgeving van dit vereiste niet, zonder objectievereden, ten nadele van organisaties in het buitenland mag uitvallen. Een dergelijkediscriminatie kan ontstaan, wanneer de uitvoeringsorganisatie devorm moet hebben van een rechtspersoon naar het nationale recht van delidstaat in kwestie, zodat rechtspersonen naar het nationale recht van anderelidstaten niet zijn toegestaan, ook al mogen deze rechtspersonen krachtenshet nationale recht van die andere lidstaten geen winstoogmerk hebben.De acceptatieplicht, het verbod van premie- en pakketdifferentiatie naar risicoen de verplichting om deel te nemen aan een systeem van vereveningkunnen ook de toegang tot de markt beperken. Het wordt voor buitenlandseorganisaties lastig om toe te treden tot de markt, omdat zij eenieder moetenaccepteren die zich aanmeldt, zonder daarbij ook maar een onderscheid temaken in de te berekenen premie of het te vergoeden pakket. Voor dezenationale verplichtingen geldt eveneens dat er goede gronden bestaan omdeze beperking in het licht van de excepties geoorloofd te achten. 228 Ookhier is een beroep mogelijk op de excepties van de volksgezondheid uit artikel46 EG-verdrag (in de vorm van de toegankelijkheid tot de zorg) en vanhet dwingend vereiste van algemeen belang (het financieel evenwicht vaneen sociaal zekerheidsstelsel). Bij de vormgeving van deze verplichtingendient de wetgever uiteraard het evenredigheidsbeginsel in acht te nemen.Hij mag het bijvoorbeeld voor buitenlandse organisaties niet moeilijkermaken om deel te nemen aan een systeem van verevening, dan voor binnenlandseorganisaties (een acceptatieplicht zonder een adequate deelname aanverevening is immers een groot nadeel).In dit verband is er door het ICER op gewezen dat de verplichting opgelegdaan buitenlandse verzekeraars om deel te nemen aan een vereveningsysteemeen vergaande verplichting is. Wat deze verplichting betreft gelden er hogeeisen voor de motivering om te kunnen voldoen aan het evenredigheidsbe-227 Zie rechtsoverweging 32 van het arrest Sodemare.228 Zie ook het Advies inzake Europeesrechtelijke aspecten van een stelsel van ziektekostenverzekeringvan de Interdepartementale Commissie Europees recht, ICER2001-3/31a, Den Haag, 3 april 2001, p. 40-45.