Zorg tussen lidstaat en interne markt - CDA

eeks Kantelingen60geweigerd kan worden. In het arrest-Inizan 110 heeft het Hof deze bepalingals volgt uitgelegd. Wanneer de betrokkene krachtens de wettelijke bepalingenvan de lidstaat waar hij woont, recht heeft op een bepaalde behandeling,dan mag de vergoeding van de kosten van deze behandeling in eenandere lidstaat niet worden geweigerd, indien in de eerstgenoemde lidstaatniet tijdig een identieke of voor de patiënt even doeltreffende behandelingkan worden verkregen. Nationale ziekenfondsen kunnen dus problemen dieontstaan zijn in zaken als Kohll, Decker, Smits en Peerbooms en Müller-Fauré en die door het Hof zijn beoordeeld aan de hand van de regels voorhet vrije verkeer, voorkomen door toepassing te geven aan dit artikel en toestemmingvoor behandelingen in het buitenland te verlenen.Artikel 31 bevat een regime speciaal in het leven geroepen met het oog oppensioengerechtigden. Op grond van het bepaalde onder a van dit artikelhebben pensioengerechtigden die verblijven in een andere lidstaat dan waarzij wonen, recht op bepaalde verstrekkingen die door de bevoegde autoriteitenvan verblijf krachtens de toepasselijke wetgeving moeten worden verleend.De formulering van dit recht voor pensioengerechtigden wijkt af vandie van het recht van de (nog actieve) werknemers van artikel 22 lid van deVerordening. In de zaak-IKA 111 heeft het Hof aan dit verschil belangrijkeconsequenties verbonden. Voor pensioengerechtigden (en hun gezinsleden)geldt voor het ontvangen van geneeskundige behandeling in het buitenlandniet het vereiste dat hun gezondheidstoestand een dergelijke behandelingvanwege een aandoening opgekomen tijdens het verblijf onmiddellijk nodigmaakt of het vereiste dat toestemming is verkregen van de bevoegde autoriteitvan de woonplaats. Een pensioengerechtigde die tijdens een kortstondigverblijf in een andere lidstaat (bijvoorbeeld vanwege vakantie en familiebezoek–dit laatste was het geval in de zaak IKA) is, heeft dus recht op geneeskundigebehandeling, ook al is er geen sprake van een spoedgeval. In hetrecente arrest Van der Duin 112 heeft het Hof evenwel de positie van pensioengerechtigdendie zich gevestigd hebben in een andere lidstaat dan delidstaat die verantwoordelijk is voor de pensioenbetalingen, nauweromschreven. Krachtens de Sociale Verzekeringsverordening hebben dergelijkepensioengerechtigden zich ingeschreven voor de sociale zekerheid bij eenorgaan van hun nieuwe woonplaats. Het Hof wijst erop dat krachtens de verordeningde lidstaat die verantwoordelijk is voor de pensioenuitkeringen,dus de lidstaat van herkomst voor de pensioengerechtigde, de verstrekkingenmoet betalen van een migrerende pensioengerechtigde aan het orgaanvan zijn woonplaats. Het is volgens het Hof niet redelijk dat een dergelijke110 Zaak C-56/01, Inizan, 23 oktober 2003, n.n.g.111 Zaak C-326/00, IKA, 25 februari 2003, n.n.g.112 Zaak C-156/01, Van der Duin, 3 juli 2003, n.n.g.