Zorg tussen lidstaat en interne markt - CDA

eeks Kantelingen52De analyse van artikel 29 en daarmee van artikel 39 Derde Schaderichtlijnleidt tot de volgende conclusie. Om de omvang van het verbod van deze artikelenin voldoende mate te bepalen, is nadere rechtspraak of ingrijpen vande communautaire wetgever wenselijk. De lidstaten worden hierdoor evenwelgeconfronteerd door een probleem van rechtsonzekerheid. Bij een ruimeinterpretatie van artikel 29 en 39 Derde Schaderichtlijn behoort nationaleregulering op het terrein van acceptatie en dergelijke tot de aangelegenhedendie door de Derde Schaderichtlijn geharmoniseerd zijn, zodat dezerichtlijn het toetsingskader voor dergelijke nationale regulering is. Bij eenbeperkte interpretatie zal er echter vanuit gegaan moeten worden dat dezenationale regulering (met uitzondering van de nationale voorschriften metbetrekking tot de tarieven) betrekking heeft op aangelegenheden die nietgeharmoniseerd zijn, zodat de algemene regels van het vrije verkeer het aangewezentoetsingskader zijn. Waaraan moeten de lidstaten hun reguleringvan schadeverzekering op het terrein van de zorg toetsen? Aangezien er veelonduidelijkheid bestaat met betrekking tot de interpretatie van artikel 29en artikel 39 Derde Schaderichtlijn, wordt hieronder in hoofdstuk 4 bij detoetsing van de verschillende varianten van zorgverzekering met zowel debeperkte als de ruime interpretatie van deze artikelen rekening gehouden.Artikel 28 Derde Schaderichtlijn: algemeen belangArtikel 28 dat evenals artikel 29 opgenomen is in titel III (toezicht op definanciële soliditeit), bepaalt dat een lidstaat, waar het risico is gelegen, eenverzekeringsnemer niet kan beletten een overeenkomst te sluiten met eenverzekeringsondernemer, voor zover deze overeenkomst niet in strijd is metde wettelijke bepalingen van algemeen belang die in de lidstaat waar hetrisico is gelegen, gelden. Deze bepaling bevat dus zowel een verbod als eenuitzondering: het sluiten van een verzekeringsovereenkomst mag in beginselniet belet worden en een dergelijk beletten is wel toegestaan met het oogop het algemeen belang. De bepaling luidt als volgt:‘De Lid-Staat waar het risico is gelegen, kan de verzekeringnemer niet beletteneen overeenkomst te sluiten met een verzekeringsonderneming die volgensde voorwaarden van artikel 6 van Richtlijn 73/239/EEG 93 een vergun-93 Artikel 6 van Richtlijn 73/239, luidt na wijziging die de Derde Schaderichtlijnheeft aangebracht, als volgt: ‘De toegang tot het directe verzekeringsbedrijf wordtafhankelijk gesteld van het verkrijgen van een vergunning. Deze vergunning moet bijde autoriteiten van de Lid-Staat van herkomst worden aangevraagd door:a) de onderneming die haar hoofdkantoor op het grondgebied van deze Lid-Staatvestigt;b) de onderneming die, na de in de eerste alinea bedoelde vergunning te hebbenverkregen, haar werkzaamheden tot een gehele branche of tot andere branches uitbreidt.’