Zorg tussen lidstaat en interne markt - CDA

van sociale zekerheid. Particuliere verzekeraars bieden de wettelijke verzekeringaan. De ingezetenen betalen een nominale premie aan de particuliereverzekeraars. Winstoogmerk is toegestaan bij het aanbieden van de verzekering.Hierbij geldt de volgende overheidsregulering. Het verzekeringsreglementmoet door een overheidsinstantie worden goedgekeurd. Er geldt een acceptatieplicht,er mag geen premie- of pakketdifferentiatie plaatsvinden opgrond van risicoselectie. Er bestaat een verplichting om te verevenen.Daarnaast wordt een bepaalde vorm van premieregulering (bepaalde maximum-en minimumbandbreedtes) in het leven geroepen. Het aan te biedenpakket wordt door de wetgever voorgeschreven. Ter bevordering van de concurrentiebestaan de wettelijke omschrijvingen niet uit aanspraken in hulpmaar in functionele aanspraken (hierbij wordt voor de omvang verwezennaar het reglement). De verzekeraar kan hierbij aan de verzekerde keuzebieden uit een restitutiesysteem of een naturasysteem. De wet bevat een verplichteigen (minimum)risico. De verzekeraar kan hierbij aan de verzekerdede mogelijkheid geven van een hoger eigen risico en een daarbij passendelagere nominale premie.De verzekeraar financiert zijn activiteiten gedeeltelijk uit nominale premies.Daarnaast wordt een risicovereveningsfonds opgericht, het zogenoemdeZorgfonds. Deze financiert voor het andere gedeelte de ziektekostenverzekering.Het fonds wordt bekostigd door inkomensafhankelijke werkgeversbijdragen,nominale premies van de verzekeraars en Rijksbijdragen voor verzekerdenbeneden de 18 jaar.Zorg tussen lidstaat en interne marktDerde SchaderichtlijnUit het in paragraaf 2.2.1 besproken arrest-Commissie t. België blijkt dat deomstandigheid dat een verzekeringsstelsel krachtens nationaal recht tot desociale zekerheid behoort, niet van belang is voor de vraag of de DerdeSchaderichtlijn van toepassing is. Indien een verzekering voor eigen risicowordt aangeboden, is er geen sprake van een wettelijk stelsel van socialezekerheid in de zin van artikel 2 lid 1 sub d Eerste Schaderichtlijn. 234In de ruime definitie van het begrip risico valt variant C onder de DerdeSchaderichtlijn: de verzekeraars die de verzekering van variant C aanbieden,verrichten immers economische activiteiten (zie verder het kopje ‘mededingingsrecht’).De vraag is in hoeverre dit het geval is indien uitgegaan moetworden van de interpretatie, waarin het begrip verzekeringsrisico een centralerol speelt. Een belangrijk verschil met variant B is dat de vereveningwaarschijnlijk minder ver gaat (betrekking heeft op een kleiner aantal ken-111234 Op grond van deze bepaling zijn wettelijke stelsels van sociale zekerheid uitgezonderdvan het toepassingsbereik van de Schaderichtlijnen.