Zorg tussen lidstaat en interne markt - CDA

eeks Kantelingen40de bepalingen van de hoogte van de vergoedingen, waarop een patiënt rechtheeft, indien hij een behandeling in een andere lidstaat ondergaat. In dezezaak had een Belgische patiënt, na hiervoor toestemming te hebben verkregen,een behandeling in een Frans ziekenhuis ondergaan. De vergoeding vande onkosten die hij kreeg in Frankrijk lag echter lager dan voor dezelfdebehandeling in België. Indien hij de behandeling in België had ondergaan,dan was de vergoeding hoger geweest dan nu het geval was bij de behandelingin Frankrijk. Het Hof stelde dat verschil in vergoeding het vrije dienstenverkeerbeperkte, nu het minder aantrekkelijk werd gemaakt voor Belgischeverzekerden om medische diensten in Franse ziekenhuizen te ontvangen.Voor deze beperking bestond geen rechtvaardiging, zodat het vrije dienstenverkeergeschonden was. Een lidstaat mag derhalve voor een behandeling inhet buitenland geen lagere vergoeding geven dan voor een vergelijkbarebehandeling in de eigen lidstaat.Uit bovenstaande arresten blijkt dat het Hof de wijze waarop in de lidstaatzorgverzekeringen gereguleerd zijn, toetst aan het vrije verkeer. De redenhiervoor is dat in de visie van het Hof medische verrichtingen kunnen wordengekwalificeerd als economische activiteiten (bijvoorbeeld goederen endiensten). Regulering die de toegang tot de zorgmarkten beperkt, levert inbeginsel een belemmering van het vrije verkeer op. Zij vallen daarmee onderde verboden van het vrije verkeer. Het Hof houdt rekening met het bijzonderekarakter van deze medische behandelingen, zodat in een aantal gevalleneen beroep op een exceptie gedaan kan worden. De bewegingsruimte voorde lidstaten is door de ruime interpretatie van de bepalingen inzake hetvrije verkeer evenwel aan grenzen gebonden. Aangetoond moet immers wordendat de regulering die met het oog op de volksgezondheid en het financieelevenwicht van het sociaal zekerheidsstelsel in het leven is geroepen,voldoet aan het evenredigheidsvereiste. Voor het huidige ziekenfondsstelselis Nederland daarin geslaagd voor de intramurale zorg, maar niet voor deextramurale zorg. De standaardopmerking van het Hof dat de inrichting vande sociale zekerheid tot de bevoegdheid van de lidstaten behoort, dient duste worden gerelativeerd, indien het gaat om de inrichting van zorgverzekeringenvoor medische behandelingen, met andere woorden voor de cure.2.2 HarmonisatieNaast de algemene verdragsregels inzake het vrije verkeer, kan de EU om hetvrije verkeer van specifieke goederen en diensten of van een bepaalde categoriepersonen te bevorderen specifieke regelgeving vaststellen. Zo kan deEU op grond van artikel 95 EG-verdrag (voorheen artikel 100A EG-verdrag) 6363 Door de inwerkingtreding van het Verdrag van Amsterdam is de nummering vanbepalingen van het EG-verdrag drastisch veranderd.richtlijnen en verordeningen vaststellen die de goede werking van de inter-