Gölgesinde Yargı Reformu Sempozyumu - Türkiye Barolar Birliği ...

YENER SON SÖZÛNVERINÖncelikle, Türkiye'de bir yarg ı reformu yap ılmak isteniyorsa,öncelikle yarg ılama kanunlar ı ve bu kanunlar ı uygulayacakmahkeme, hakim ve savc ılar ın görev ve yetkilerine ili ş-kin düzenlemeler çağdaş yargılama hukukunun gereklerineuyduruimal ıd ır.Bu reform yap ılacaksa ne ciddi Kod'lan Türk birkaç ı hariç Türkhukukçular ından gizleyerek ne da şu anda yap ıldığı gibi Türk hukukçuları yerine Avrupa Birliği ilgililerince yap ılan mutabakat/tır,kamuoyunun bilmediği ve alenen tart ışılmayan bir biçimde sözlerverilerek değil, ülkemizdeki tüm hukukçular ın katk ısı sağlanarakyapılmal ıd ır. Yap ılan kanunlar tüm ülke için yap ı l ıp, belirli kimseleriçin yap ılmad ığı ve herhalde söz söylemek aç ısından yeterlilikve say ı açıs ından ülkemizde hukukçu eksiği bulunmamaktad ır.Uluslararas ı(/üstü) hukukun gerektirdi ği kanun yapma yükümlülükleriolabilir; bu doğald ır. Ancak AB Kazan ımlarıolsun Avrupa Konseyi Sözleşmeleri olsun, bu alandaki yükümlülükleryan ında, ilgili düzenlemelerin kamuoyunda yeterincetartışılması ve olgunlaştirılmas ı, ulusal düzenlemeleryap ılmas ı gereği vurgulanan bir şeydir (Bkz. Avrupa KonseyiBiyot ıp Sözle şmesi, Ba şlangıç K ısm ı). Alman kanunkoyucusununkendi iç hukukuna ve geli şmiş t ıp hukuku verilerineayk ırı buldu ğu için Biyot ıp Sözleşmesini onaylamaktabu kadar acele etmemesi, Sözle şmenin baz ı hükümlerini değiştirmekve daha sonra onaylamak istek ve çabas ı, AlmanFederal anayasa Mahkemesi'nin A İHM'nin kararlar ının içhukuka etkisini denetlemesi, hepsinden önemlisi de uluslaraüsı düzenlemelerin yap ılışına bizzat katılan Avrupa ülkelerihukukçular ımn kendi kanunlar ıru kendilerinin yapmas ı vefakat yaptıklar ı kanunlar ı kendi hukukçular ınca tartışmalan,yabanc ı ülke temsilcileri veya hukukçularmın denetiminesunmamaları burada ibretlik bir husus olsa gerektir. Bugünbirçok Avrupal ı hukukçudan onay ı al ınd ığı, Avrupa ülkelerininbile solland ığı abart ılı ambalaj ında sunulan bu kanunlar ıherhalde hiçbir Avrupal ı hukukçu kendi ülkesi için iktibasedip uygulamak istemez; uluslararas ı sempozyumlarda bu72