Błogosławiony ANDRZEJ BOBOLA Towarzystwa Jezusowego. Życie

pod przewodnictwem Andrzeja, i w obecności nauczyciela
szkoły Jakóba Smoszewskiego T. J., na którem wybrano
jednogłośnie prezesem Sodalicji podsędka pińskiego,
Władysława Protasowicza. 4 ) W następnych latach urząd
prezesa Sodalicji pełnił podkomorzy wołkowyski Andrzej
Dolski
(10. V. 1643 — 31. V. 1644), podczaszy piński Arnulf
Giedroyć
(31. V. 1644 — 16. VIII. 1645), Jan Dzierżek (do 7. I. 1646)
1
) „P. Andreas Bobola, Concionator, Praefectus Scholarum et
Congregationis B. Virginis”, Cat. br. Prov. Lith. 1643—1645, Collegium
Pinscense, A. S. I. Lith. 56.
2
) S. R. C. 1739, Sum. n. 2, str. 34—35, § 14.
3
) Annuae Collegii Pinscensis S. I. 1642—1645, A. S. I. Lith. 39, k.
124―127, 203—204.
4
) Monita officialium congregationis Pinscensis B. V. Mariae,
Instrumentum Vincentii Suchocki protonotarii apostolici anni 1738, Rps w
Arch. Post. Gen. S. I.
i Jan Karol Kopeć. 1 ) Dzięki tym doborowym najbliższym
współpracownikom Boboli, Sodalicja rozwijała się pomyślnie,
nie tyle na zewnątrz, ile w głąb. Wprawdzie Brzozowski w
życiorysie Andrzeja pisze o liczbie sodalisów, przekraczającej
setkę, 2 ) jest to jednak przesada, gdyż tylu ziemian katolickich
nie znalazłby wówczas w Pińszczyźnie. Organizację tę
charakteryzuje kronikarz kolegjum w krótkich słowach:
„Praktyką różnych cnót przyświecają sodalisi Marji a chociaż
ich zastęp przy tem kolegjum jest bardzo szczupły, to jednak
pobożnością i żądzą czynienia dobrze, usiłują
współzawodniczyć z bardziej liczebnemi związkami
sodalicyjnemi w innych miejscowościach”. Przykładne życie
pierwszych sodalisów pociągało szlachtę okoliczną do
zaciągnięcia się pod sztandar Królowej nieba. 3 )
Wobec śmierci generała Vitelleschi († 9. II. 1645 r.)
zebrali się w Pińsku w lipcu 1645 r. profesi w liczbie 50, celem
obioru wyborców nowego generała. W kongresie wziął czynny
udział i Bobola. Elektorowie w osobach Mikołaja Łęczyckiego,
Benedykta de Soxo i prowincjała Jana Gruzewskiego wyjechali
100