Błogosławiony ANDRZEJ BOBOLA Towarzystwa Jezusowego. Życie

odbyło się 4 grudnia 1923 r. Dokonała tego komisja, w
osobach Promotora Wiary kard. Angela Mariani,
wicepromotora Karola Salotti, notarjusza Gustawa Savignoni.
Jako świadkowie przybyli do Rzymu Pio Franchi de’ Cavalieri,
ks. Jan Rostworowski i Edmund Walsh: w roli ekspertów
występowali lekarze Icilio Feliciani i Lorenzo Sympa.
Obecnymi przy akcie rekognicji byli Augustyn Zampini,
generał zakonu ks. Włodzimierz Ledóchowski T. J. i
prowincjał polski ks. Stanisław Sopuch T. J. Najpierw ks.
Rostworowski odtworzył wygląd ciała z autopsji w Połocku w
1917 r., poczem otwarto trumnę i stwierdzono zgodność ciała z
opisem. Z kościoła al Gesu przyniesiono część lewego
ramienia, odciętą przez biskupa Żylińskiego w 1857 r.,
przyłożono ją do reszty ramienia, do którego doskonale
przystawała. Tożsamość ciała stwierdzono ponad wszelką
wątpliwość. 1 )
4. — W maju 1924 r. Ojciec św. przekazał ciało błog.
Andrzeja jezuickiemu kościołowi al Gesu. Przewiezienie relikwij
miało charakter prywatny. Za paradnym wozem z relikwjami
jechali kardynałowie Mariani, Salotti, notarjusz Savignoni i
postulator zakonu. Przed schodami kościoła zdjęło relikwjarz z
wozu 8 przedstawicieli szlacheckiej Kongregacji Marjańskiej i w
progu kościoła przekazali go ośmiu księżom Towarzystwa
Jezusowego. Wnętrze kościoła wypełnione było po brzegi. Po
stronie epistoły zajmowali fotele: poseł polski przy Stolicy św.
Władysław Skrzyński, poseł przy Kwirynale August Zaleski,
personel poselstwa i kolonja polska. Naprzeciwko przedstawicieli
dyplomacji, umieszczono kardynałów i licznych biskupów,
między którymi szacunek budził, znękany katuszami więzienia
bolszewickiego, arcyb. Cieplak. Po zwykłych ceremonjach,
przemówienie wygłosił ks. Anzuini, a generał zakonu udzielił
błogosławieństwa Najśw. Sakramentem. Przez następne trzy dni
odbywały się uroczystości w kościele al Gesuu, które stały się
jedną wspaniałą manifestacją ku czci Męczennika. Najwyżsi
1 ) Rocci, str. 228—233; Bzowski, str. 73—84.
253