Błogosławiony ANDRZEJ BOBOLA Towarzystwa Jezusowego. Życie

materjalne Krzysztofa. Z gościnności Krzysztofa i Elżbiety
często korzystali podróżujący, głośni w XVI wieku jezuici „oni
naszy Herbestowie, Laterniowie, Skargowie”. 4 ) Kiedy zmarł
Krzysztof niewiadomo, 5 ) Elżbieta dożyła podobno sędziwego
wieku i zmarła około 1615 r., licząc już lat 90. 6 ) Ją
prawdopodobnie opiewa żałobny wiersz, 7 ) zachowany do
naszych czasów, który warto przytoczyć, zachowując język i
pisownię oryginału:
Już koniecz widzę biorą żałobne obrzędy
Już tych ciał dusze w niebie strzymaią urzędy
Błądzę! Czy prawdę mówię? Kto wbogu umiera
Ten się gornemi w niebie godnościami wspiera
Śmierć nie jest śmiercią, chociaż swą kosą szermuie
Gdiż do wiecznego życia, ście ludzkie rozuie
O szczęśliwy człowiecze, który swoie ciało
Cznotliwie mamisz choć zbędziesz nie żałui świata
Wnidziesz z orszakiem wielkim w olimpowe gody
Pójdzie z Tobą potomstwo synowie i czóry
Patrzaj na przykład żywy a to się czórka prowadzi
Z sczną matką w niebo, nicz im świat nicz śmierć nie
wadzi
Obiedwie w cznocie żywot angielski wodziły
Jak w życiu tak się siebie wśmierci nie puściły
Uprzedza zaczna matka czórka się gotuie
1 ) Wierzbowski, Matr. R. P. Sum., P. V, Vol. I, str. 143, n. 2379.
2 ) Paprocki, Herby, str. 57—58; Okolski, Orbis, T. III, str. 76;
Niesiecki, Korona, T. IV, str. 507.
3 ) Jabłonowski, Ziemie Ruskie, Cz. I, str. 55.
4 ) Czarnocki, Gniazdo, str. 3.
5 ) Łętowski Ludwik ks., Katalog biskupów, prałatów i kanoników
krakowskich, Kraków 1852, T. II, str. 43, podaje 1615 r. jako datę jego
śmierci. Data ta jednak napewno błędna.
6 ) Datę tę podaje Czermiński Marcin ks. T. J., Bł. Andrzej Bobola,
Kraków 1922, str. 24.
7 ) Na pogrzebie p. Bobolinei starei-declamatio. Bez daty i autora. W
zbiorach archiw. Ossolineum, T. 168, k. 434.
Macierzyńskich bynamniej stop nieodstępnie
Żywot razem prowadząc Bogu usługują
Równą zapłatę biorą społecznie króluią
Państwa nikt wam nie zairzy zacni przyjaciele
308