Błogosławiony ANDRZEJ BOBOLA Towarzystwa Jezusowego. Życie

natychmiast zabrał się do pracy, przyczem natknął się na
ogromne trudności, które bardzo przyczyniły się do obudzenia
pamięci o Męczenniku i rozsławienia jego imienia. Okazało się
bowiem, że wskutek burzliwych dziejów kolegjum i
ustawicznych przesunięć personalnych, nie było na miejscu
nikogo z uczestników pogrzebu Boboli, nikt nie pamiętał daty
jego śmierci, miejsca na którem złożono trumnę, nikt nie mógł
służyć nawet najmniejszą o nim wiadomością Poszukiwania w
archiwum rektora nie dały żadnego pozytywnego rezultatu,
gdyż stara księga urzędowa, gdzie wpisano jego nekrolog,
katalog osób, oraz historja kolegjum z tych czasów znajdowały
się już w archiwum prowincji, w domu profesów przy kościele
św. Kazimierza w Wilnie. l ) Nawet wspomniany wyżej spis
zmarłych, pogrzebanych pod kościołem,
1 ) S. R. C. 1739, Sum. n. 4, str. 67—68, § 228—231.
wyrzucony prawdopodobnie ze śmieciami około 1690 r.,
znaleziony obok zakrystji i szczęśliwie przechowany przez
mieszczanina pińskiego Józefa Antoniego Szczerbickiego, nie
istniał w kolegjum. Poszukiwania w krypcie, zawalonej
stosami trumien, prowadzono zupełnie bez planu. Żmudna ta
praca, w której obok wyżej wspomnianych brał udział br. Piotr
Arciszewski i po ukończeniu lekcyj szkolnych nauczyciel
Kamiński, w pierwszym i drugim dniu nie dała pożądanych
wyników. Mieszczanie i młodzież szkolna, a wśród nich Jan
Kaczanowski, Eustachy Łomanowicz, Jan Wałkowski, Antoni
Moczydłowski, wiceprepozyt janowski Józef Tokarzewski,
Ignacy Chrzanowski, Mikołaj Czarżasty i Kazimierz
Brzozowski z dużem zaciekawieniem obserwowali tę pracę. 1 )
Bezowocność zabiegów wprawiła całe kolegjum w
zakłopotanie, z którego wybawił Godebskiego dopiero Józef
Antoni Szczerbicki, oddając mu wieczorem 18 kwietnia,
znalezioną przez siebie kartę z nazwiskami pochowanych pod
kościołem, 2 ) na której zanotowano:
1 ) S. R. C. 1739, Sum. n. 5, str. 71—81.
2 ) „Sepultura mortuorum in Collegio Pinscensi S. I. Defunctorum”. S.
R. C. 1739, Sum. n. 5, str. 83, § 82—83. Dokument ten z wielu względów
155