Błogosławiony ANDRZEJ BOBOLA Towarzystwa Jezusowego. Życie

złożyć zeznanie przed Komisją. Modlitwa odniosła skutek,
boleści opuściły dziecko, poprosiło ono o pokarm, po którym
poczuło się wzmocnionem na siłach a na drugi dzień było już
zupełnie zdrowe. Nie zwlekając długo, stawili się Florkowscy
w Wilnie przed Komisją biskupią i pod przysięgą złożyli
zeznanie o cudzie.
Syn osiadłego w okolicach Dubna szlachcica, Jana
1
Chmielnickiego, zachorował na szkorbut. ) Choroba
przeciągała
1 ) S. R. C. 1739, Sum. n. 7, str. 163—164; 205—206; S. R. C. 1745,
Cz. II, Lit. C, str. 67—71; Lit. D, str. 30—31; Lit. E, str. 90—101; S. R. C.
1827, Informatio super signis, str. 74—79; Responsa ad animadv. quoad
signa, str. 119—141, n. 164—190.
się w długie miesiące, ciało dziecka pokryło się ropiącemi
ranami, w których zagnieździło się robactwo, wreszcie
nadomiar złego wywiązał się straszliwy kołtun. W tym stanie
wywieziono chłopca z Dubna na wieś, w której ojciec
gospodarował. Stan dziecka był tak rozpaczliwy, że ojciec
osądził, iż łatwiej byłoby zmarłemu powstać z grobu, niż
synowi powrócić do zdrowia i uważając sytuację za zupełnie
beznadziejną, nie wzywał już lekarza, ani nie stosował żadnych
środków leczniczych. Wnet chłopiec zdrętwiał zupełnie i
wszelkie objawy życia zanikły. Zrozpaczona matka zalała się
łzami, ale jedna ze służebnic, Anna Ballaicha (?) starała się
uspokoić ją uwagą, że łzy zmarłych nie wskrzeszają i zabrała
się do omywania dziecka wodą, aby je przygotować do trumny.
W tym momencie Chmielnicka, zdjęta wielką ufnością,
ofiarowała dziecko Bogu i pogrążyła się w modlitwie,
wzywając wstawiennictwa Boboli. Momentalnie stała się rzecz
nadzwyczajna, kołtun odpadł, wszelkie objawy choroby znikły,
po tygodniu dziecko cieszyło się zupełnem zdrowiem.
6. — Grób Męczennika, zwanego powszechnie
cudotwórcą i uważanego za świętego, stał się miejscem
gorących modlitw, celem pobożnych pielgrzymek,
podejmowanych z dalekich nawet okolic. W dniu 16 maja oraz
184