Błogosławiony ANDRZEJ BOBOLA Towarzystwa Jezusowego. Życie

Stanisława Danieckiego, Urbana Hepnera i braci Stefana
Symonowicza i Stanisława Grzegorzewicza. 2 ) O pracy Boboli
w tym czasie nie mamy bliższych wiadomości; rozpiętość jej i
owocność możemy jednak w pewnej mierze poznać w świetle
bardzo ożywionej korespondencji, której przedmiotem była
jego osoba.
4. — Dnia 31 lipca 1613 r. złożył Bobola w domu
nowicjatu pierwsze śluby zakonne, według formuły
obowiązującej w Towarzystwie Jezusowem, w której obok
ślubów ubóstwa, czystości i posłuszeństwa zawiera się czwarty
ślub, ujęty w słowa: „I przyrzekam do tegoż Towarzystwa
wstąpić, ażeby w niem całe życie przepędzić.” Tegoż samego
dnia spisał własnoręcznie deklarację, w której oświadczył, iż
jasno rozumie, że czwarty ten ślub obowiązuje go do przyjęcia
w zakonie stopnia czy to profesa, czy też koadjutora
duchownego, według tego, co generał zakonu w tym względzie
postanowi. Stopień ten nadaje generał jezuicie dopiero po
ukończeniu trzeciej probacji, praktycznie dzieje się to przez
dopuszczenie do ostatnich publicznych ślubów, albo do
publicznej profesji.
W czasach, kiedy św. Ignacy Loyola tworzył
Towarzystwo Jezusowe i opracowywał jego organizację,
istniał w innych zakonach podział na zakonników
konwersów (laików) i na zakonników chórowych. Po
ukończeniu nowicjatu, trwającego jeden rok, konwersi i
chórowi składali uroczystą profesję. Św. Ignacy wszedł w
tym względzie na drogę oryginalną, przepisując
nowicjuszom, po ukończeniu dwuletniej próby, śluby
wieczyste,
1 ) Annuae Litterae D. Prof. Viln. 1626.
2 ) Rostowski, Lituanicarum str. 286-288, 303, 443.
ale prywatne, jednostronnie wiążące z zakonem tylko
ślubującego, a zakonowi zostawiające wobec niego wolną
rękę. Po latach dalszej próby następowały dopiero śluby
publiczne i uroczyste, z czem łączył się podział kapłanów na
dwie klasy: profesów, stanowiących w ścisłem tego słowa
76