Błogosławiony ANDRZEJ BOBOLA Towarzystwa Jezusowego. Życie

Józefa, bankiera w Petersburgu, by zwrócił się do
Dominikanów z prośbą o sporządzenie wymaganego aktu.
Ulegając prośbie Józefa Pierlinga, przeor petersburski O.
Józefowicz, napisał natychmiast w tej sprawie do przeora
połockiego O. Raczkowskiego. Alojzy Raczkowski wraz z
podprzeorem Bartłomiejem Siemniszko sporządził 23
października 1851 r. 2 ) oficjalny dokument, w którym podał
wiadomość o przeniesieniu ciała do kościoła dominikańskiego
św. Katarzyny w 1830 r., zaświadczył o jego doskonałem
zachowaniu od zepsucia i nieprzerwanym kulcie Męczennika:
„Codzienny napływ z nabożeństwa licznej ludności,
nietylko z warstwy pospolitej, ale także szlachty i
znakomitych wiernych płci obojga, daje nam dowód
wielkiej czci relikwji tegoż czcigodnego męża i
męczennika. Cześć ta nigdy nie była przerwaną. Przynoszą
tu różne ofiary. Zawiesza się exwota srebrne i tym podobne
dają się spostrzegać znaki nabożeństwa”.
1 ) Załeski Bronisław, Kajsiewicz, Kraków 1878, Pelczar Józef
Sebastjan dr. biskup, Pius IX i Polska, Miejsce Piastowe 1914, str. 11.
2 ) Arch. Post. Gen. S. I. Rps T. VIII, n. 27; Czermiński, str. 227—
228.
Akt ten oficjalny posłano natychmiast drogą prywatną
do Rzymu, na miejscu pozostawiono kilka jego odpisów.
Dowiedział się o tem rząd rosyjski i bezzwłocznie zastosował
represje. Któregoś dnia po północy, bez uprzedniego śledztwa i
nawet bez zawiadomienia arcybiskupa, wkroczyła policja do
klasztorów dominikańskich w Petersburgu i Połocku,
zaaresztowała Józefowicza i Raczkowskiego i wywiozła
pierwszego do Uściługa, a drugiego do jakiegoś zapadłego
zakątka.
234
l ) Interwencja Stolicy apost., podjęta w celu
złagodzenia losu wygnańców nietylko okazała się daremną,
lecz co gorsza, spowodowała przedłużenie ich zesłania na
długie lata. Dominikanom petersburskim groziło wydalenie a
ministerjum usiłowało wmieszać w tę sprawę nawet
arcybiskupa Hołowińskiego, opierając się na tem, że
Józefowicz, w liście do Raczkowskiego, wyrażał się o