Błogosławiony ANDRZEJ BOBOLA Towarzystwa Jezusowego. Życie

5. — Tymczasem jezuici poczęli się krzątać około
wznowienia, przerwanego przed laty, procesu
beatyfikacyjnego. Prowincjał jezuitów galicyjskich,
Świętochowski, zwrócił się 25 lipca 1821 roku do biskupa
żytomierskiego Kaspra Kazimierza Cieciszowskiego, z prośbą
o nadesłanie sobie oryginalnych aktów
1 ) Załęski, Jezuici, T. V, Cz. I, str. 340.
2 ) List Alojzego Raczkowskiego O. P. z Połocka 23. X. 1851, zob.
Czermiński, str. 227—228; APMP Rps n. 1083.
procesu beatyfikacyjnego łuckiego, jakie znajdowały się w
archiwum biskupa. Cieciszowski „z najmilszą pociechą”
odesłał 26 sierpnia 1821 r. przez rotmistrza Oskierkę „proces
do beatyfikacji Sługi Bożego Bobolego służący”, w skrzyni
dobrze opieczętowanej pieczęciami biskupa. 1 ) Mając potrzebne
dokumenty w ręku asystent polski, nowy postulator sprawy
beatyfikacji, Rajmund Brzozowski T. J. złożył papieżowi
Leonowi XII memorjał, w którym gorąco prosił o reasumpcję
procesu beatyfikacyjnego. Papież odniósł się do prośby
przychylnie i dekretem z 31 maja 1826 r. przekazał tę sprawę
Kongregacji Obrzędów. 2 )
W tymże samym roku Kongregacja przystąpiła do
dzieła. Na posiedzeniach, odbytych w latach 1826 i 1827 pod
przewodnictwem sekretarza stanu, kard. de Somalia, opierając
się na uznaniu męczeństwa przez Benedykta XIV, badali
członkowie Kongregacji przedstawione do beatyfikacji cuda.
Owocem tych obrad jest czwarty tom aktów procesu sługi
Bożego. 3 ) Śmierć Leona XII (10. II. 1829) spowodowała
przerwę w obradach, wznowiono je po obiorze Piusa VIII, pod
którego przewodnictwem odbyła się 8 czerwca 1830 r.
rozprawa nad cudami. 4 ) Protokóły z tej sesji ogłoszono w
piątym tomie aktów procesu. 5 ) Oczekiwany decydujący dekret
papieża nie ukazał się jednak, gdyż Pius VIII zmarł 30
listopada 1830 r.
1
) List biskupa Cieciszowskiego do Swiętochowskiego z Łucka 26.
VIII. 1821 r. w APMP.
2
) S. R. C. 1827, str. III-IV, lit. B.
231