Błogosławiony ANDRZEJ BOBOLA Towarzystwa Jezusowego. Życie

znowu trapili
1 ) Przeździecki Aleksander, Podole, Wołyń, Ukraina, Wilno 1841, T. I,
str. 47—48; Powidaj Ludwik, Wojna domowa Sapiehów z szlachtą litewską w
ostatnich latach XVII i na początku XVIII w., Przegląd Polski 1872—1873,
T. II, str. 68—88, 211—231.
2 ) Olkinicka potyczka, poemat rymowany opublikowany z rękopisu
bibljoteki Olizarowskiej w Korosteszowie na Polesiu, zob. Przeździecki,
Podole, T. I, str. 48—55.
najazdami dobra Sapiehów oraz ich stronników. Najdziksze
instynkty ludzkie doszły do głosu a zbrodnia święciła triumfy.
Miary zamętu i nieszczęść dopełniło wmieszanie się w
wewnętrzne sprawy Polski państw obcych. Przemarsze,
postoje, rekwizycje wojsk saskich, szwedzkich, moskiewskich
i konfederackich pustoszyły kraj i wszystkim dawały się we
znaki.
2. — W okresie szczęku oręża i wrzawy wojennej wiele
musiały ucierpieć miasta polskie i właściciele ziemscy.
Terenem, na którym działania wojenne doszły do najwyższego
napięcia, były okolice Wilna i Pińska. Losy obywateli tych
ziem dzieliły również kolegja jezuickie. Rządy kolegjum
pińskiego spoczywały od 10 stycznia 1700 r. w rękach Marcina
Godebskiego, człowieka nieugiętego charakteru, energicznego
administratora i męża głębokiej nauki.
153
1 ) Gdy w 1702 r.
niebezpieczeństwa, zagrażające bytowi kolegjum z dniem
każdym wzrastały i stawały się bliższe, Godebski popadł w
pewnego rodzaju rozterkę duchową i przemyśliwał nad
sposobami, jak uchronić kolegjum i swych podwładnych od
nieszczęścia lub przynajmniej zmniejszyć jego rozmiary, kogo
uprosić na protektora, któryby swem potężnem ramieniem
osłonił kolegjum albo wpływami swemi osłabił siłę
nadciągającej burzy. Decyzja nie była łatwa wobec
dezorjentacji, panującej w narodzie, rozbitym na obozy i
stronnictwa. Nie widząc lepszego wyjścia z beznadziejnej
sytuacji, stroskany Godebski szukał często natchnienia w
modlitwie.
Modlitwy rektora sprawiły, że sam Bóg przyszedł mu z