Błogosławiony ANDRZEJ BOBOLA Towarzystwa Jezusowego. Życie

czeskim języku tego rodzaju słowo było nieznane, jak o tem
świadczy, specjalnie staro - czeskiemu językowi poświęcony,
1
) Piekosiński, Rycerstwo, T. II, str. 81, 83, 91; O dynastycznem
szlachty polskiej pochodzeniu, Kraków 1888, str. 118.
2
) Bembus, Wizerunk.
3
) Żernicki - Szeliga Emiljan, Der polnische Adel, Hamburg 1900, T.
I, str. 79.
4
) Powtarzają oni niewolniczo koncepcję Bembusa, nie starając się jej
udowodnić, dlatego przytaczać długą ich listę byłoby zbytecznem.
5
) Zarewicz Ludwik, Andrzej z Piasków Bobola, Lwów 1876, str. 5.
etymologiczny słownik Gebauera. l ) W tem oświetleniu dowód
Zarewicza wygląda w najlepszym razie na bardzo
problematyczny.
Przytoczeni wyżej autorowie twierdzą, że Bobolowie
przyszli do Polski jako ród szlachecki, który przyniósł z sobą
inny herb, według niektórych Ogniwo, zamienione dopiero
później na Leliwę. Wiadomo jednak skądinąd, że Ogniwo jest
starodawnym polskim herbem i jako taki w Czechach nie
występuje. Jeżeliby jednak Bobolowie należeli w Czechach do
stanu szlacheckiego, to musiałby istnieć jakiś ślad tego w
herbarzach czeskich. Tymczasem nazwiska Bobola nie
zawierają nawet najstarsze czeskie herbarze. 2 ) Wobec tego
pozostaje zbadać, czy w herbarzach tych są jakieś wzmianki o
herbie, który u nas zwie się Leliwą. Podobne godło występuje
najpierw jako herb Hronów z Leuchtenburga, 3 ) jest jednak tak
„udostojniony” różnemi dodatkami, że tu w grę wchodzić nie
może. 4 ) Złoty półksiężyc między dwoma sześcioramiennemi
gwiazdami, analogicznie do naszego herbu Drzewica, 5 ) był
godłem Martinkowskich z Rosecza. 6 ) Według rękopiśmiennej
heraldyczno-genealogicznej kolekcji Bienenberga, godło
naszej Leliwy widnieje na tarczy herbowej grafa Buttler z
Clonebough, oraz Beczdieticzkii z Beczdietitz i
Strzedokluczkii z Beżdieticz; srebrną zaś gwiazdę nad
srebrnym księżycem posiadała w herbie rodzina z Warnsdorff.
7 ) Gdzie istniała miejscowość Clonebough niewiadomo.
275