Błogosławiony ANDRZEJ BOBOLA Towarzystwa Jezusowego. Życie

„Dla lepszej informacji Waszych Eminencyj świadczę w
sumieniu, że Mąż ten apostolski (Bobola), za życia swego,
powodowany żarliwością o chwałę Boga, wiele w tych
stronach zdziałał dla Wiary katolickiej i czyny swoje krwią
przypieczętował; teraz zaś w opinji wszystkich tak dygnitarzy,
jak szlachty, jak wreszcie całej ludności Korony Polskiej i W.
Ks. Litewskiego uchodzi za świętego, tembardziej, że Bóg nie
przestaje przez swego świętego dokonywać dzieł
nadzwyczajnych. Niemożliwem było w procesie przeze mnie
przeprowadzonym zebrać wszystkie cuda i łaski, gdyż
świadkowie, rozrzuceni po ogromnych przestrzeniach tego
państwa, niektórzy pochłonięci zajęciami, inni dla braku
środków nie mieli możności stawienia się w miejscu, gdzie się
proces odbywał. Posiadaliśmy świadectwa wielu przesłane na
piśmie, nie uznałem jednak za stosowne wciągnąć ich do
aktów, ze względu na brak dowodów na ich wiarogodność.”
1
) S. R. C. 1728, Sum. n. 7, str. 18—35; S. R. C. 1739, Sum. n. 7, str.
254—290.
2
) S. R. C. 1739, Sum. n. 7, str. 293.
3
) S. R. C. 1728, Sum. n. 7, str. 17—18, § 25—26; S. R. C. 1739,
Sum. n. 7, str. 272—273, § 1—3.
Prośbę Przebendowskiego o beatyfikację, poparł biskup
wileński Konstanty Kazimierz Brzostowski, który w młodości
swej znał osobiście Bobolę i w listach swych do papieża z 5 i
19 września 1720 r., błagał gorąco o przyspieszenie procesu
rzymskiego. Podobną petycję skierował do Rzymu 19. VIII.
1720 r. w imieniu szlachty poleskiej kanclerz W. Ks. Lit.
Michał Serwacy ks. Wiśniowiecki.
1 ) Liczba suplik o
beatyfikację wzrosła pod koniec 1720 r. Najwyżsi dygnitarze
duchowni i świeccy, zebrani na sejmie warszawskim w
październiku i listopadzie 1720 r., złożyli na ręce Jezuitów
czterdzieści listów do papieża w tej sprawie. 2 ) Na pierwsze
miejsce wybija się list króla Augusta II; inne petycje przesłali:
prymas Stanisław Szembek, arcybiskup lwowski Jan Skarbek,
biskup krakowski Konstanty Szaniawski, biskup elekt
176