Błogosławiony ANDRZEJ BOBOLA Towarzystwa Jezusowego. Życie

Niesieckiego są zupełnie błędne i wymagają gruntownej rewizji i
przeróbki. Krzysztof kształcił się, rzecz dziwna, w jezuickiej
Akademji Wileńskiej. Dnia 12 maja 1604 r. wziął on czynny
udział w uroczystości założenia kamienia węgielnego pod jezuicki
kościół św. Kazimierza w Wilnie, umieszczając swój utwór
poetycki w druku, przez akademików wileńskich, na uświetnienie
uroczystości przygotowanym.
1 ) Poemat jego czterdziesty
czwarty, (wśród innych 91), p. t. „Anxia Virginitas”, nie wybija
się niczem ponad kreacje jego kolegów, jest to dowód raczej
osobistej poczciwości, pobożności i stopnia opanowania języka
łacińskiego, niż sprawdzian talentu poetyckiego. W 1611 r.
widzimy już Krzysztofa osiadłego na roli, sprzedającego swą
schedę na Borzymowiu Janowi Boboli. 2 ) O innych posiadłościach
Krzysztofa nic niewiadome. Musiał on być stosunkowo dość
ubogi, skoro Kasper kanonik śpieszył z pomocą jego synom. W
1629 r. brał udział w „okazowaniu się ziemian sanockich” pod
Sanokiem. 3 ) Śmierć zaskoczyła Krzysztofa jeszcze przed 1642 r.
Imienia jego małżonki nie znamy, pewnem jest jednak, że
pozostawił on czworo dzieci. 4 )
Urszula, córka Krzysztofa, wnuczka Jana i Urszuli, w
1642 r. poślubiła Andrzeja Zborowskiego h. Jastrzębiec.
Małżeństwo to, poprzedzone panegiryczną mową kanonika
katedralnego
1
) Theatridium Poëticum Sanctissimo et Castissimo Poëtae Divo
Casimiro Academici poetae Parthenii Vilnae monumentum immortale
posuere, w dziełku Theatrum S. Casimiri... et illustris pompae in solemni
eiusdem Apotheseos instauratione, Vilnae V Idus Maii 1604.
2
) Boniecki, l. cit; Borzymowo w pow. Stopnica, Pawiński,
Małopolska, T. IV, str. 225, 487.
3
) AGZ, T. XX, str. 273.
4
) Niesiecki, Korona, T. I, str. 112—113 pisze, że Krzysztof syn
Mikołaja, miał dwoje dzieci: Urszulę Zborowską i Jędrzeja jezuitę
męczennika pińskiego. Że wiadomość ta i dalsze wywody są błędne
świadczy, obok innych świadectw współczesnych, ekstrakt metrykalny
330